Ένα πράγμα στο οποίο μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι προτού η ομοφωνία πάει στο διάολο σε μιάμιση παράγραφο από αυτή την πρόταση είναι το εξής: Το κέρατο είναι κακό πράγμα. Είναι κακό πράγμα για αυτόν που το κάνει, επειδή (το λιγότερο) θα έχει μια έξτρα ανησυχία στο κεφάλι του, είναι κακό και για αυτόν που το δέχεται επειδή… δεν χρειάζεται εξήγηση αυτό.
Ωραία, συμφωνούμε σε αυτό. Το ζήτημα τώρα είναι, μήπως το κέρατο είναι κάτι που πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε και να αναλύουμε τόσο πολύ; Μήπως η ίδια η ανησυχία για το κέρατο μπορεί πολλές φορές να το προκαλέσει, απλά και μόνο για αντίδραση; Και δεν εννοούμε μόνο να πρήξεις το συκώτι του συντρόφου σου με την ανασφάλεια ότι θα σε απατήσει, μέχρι να καταλήξει να το κάνει μπας και ηρεμήσεις. Εννοούμε την εξίσου απαίσια τροπή των γεγονότων που έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι θα σε απατήσει, οπότε απατάς κι εσύ προκαταβολικά.
Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να δούμε το κέρατο ψύχραιμα και να σκεφτούμε ότι, αν εν τέλει συμβαίνει τόσο πολύ, μάλλον δεν είναι τόσο παράλογο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης; Και, όχι, σε αυτό το κείμενο δεν πρόκειται να στηρίξουμε την πολυσυντροφικότητα. Εδώ μιλάμε για καλό, πατροπαράδοτο κέρατο. Και βάζουμε σαν απαραίτητη συνθήκη ότι είναι κάτι που συνέβη, όχι κάτι που συμβαίνει τακτικά από τότε που ξεκίνησες να κάνεις σχέσεις.
Τις περισσότερες φορές, δεν μπορείς να το προλάβεις
Αν είσαι αυτός που θα φάει το κέρατο, το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να κλειδώσεις τον σύντροφό σου στο σπίτι, κάτι που δεν μπορείς να κάνεις επειδή θα ήσουν ψυχοπαθής. Ακόμα κι αν είσαι ο άνθρωπος που διέπραξε την απιστία, οι πιθανότητες λένε ότι ήταν κάτι που σου προέκυψε, είχες να πάρεις μια πολύ γρήγορη απόφαση, και την πήρες. Στα προμελετημένα παίζουν λίγοι παραπάνω παράγοντες, όπως π.χ. ότι με το που πεις ότι ήταν προμελετημένο, χάνεις ό,τι δίκαιολογία και αξιοπρέπεια προσπαθούσες να μαζέψεις.
Δεν υπάρχει ανταπάντηση στο ʺΕπειδή δεν ήσουν εκείʺ
Πες ότι έγινε, πες ότι το μαθαίνεις, πες ότι ρωτάς γιατί. Αν η απάντηση που λάβεις είναι ʺΕίχα κ**λες και δεν ήσουν εκείʺ; Τι θα απαντήσεις τότε; Χωρίς να υπολογίζουμε καν αν το εννοεί κυριολεκτικά, ότι ήσουν μακριά, ή μεταφορικά – αλλά αν μη τι άλλο είναι η καλύτερη αφορμή για να το συζητήσετε αυτό το πρόβλημα, αφού τα πράγματα έφτασαν εκεί.
Επειδή σε έναν polyamorous κόσμο, ίσως το κλασικό κέρατο να είναι αντίδοτο
Και συγγνώμη αν φανούμε πάτερ φαμίλιες και συντηρητικοί με αυτό, αλλά το ʺΈκανα μ*λακία και το μετάνιωσα και συγγνώμη και πες μου πώς μπορώ να το φτιάξωʺ είναι κάπως πιο ρομαντικό από το ʺΜαρία, έχω μέσα μου τόση αγάπη να δώσω, οπότε να σου συστήσω την Κατερίνα, την Ελπίδα και τον Τρύφωνα, αν δεν αποδεχτείς ότι θα είστε sister wives σαν τους Μορμόνους, σε παρακαλώ να πάρεις την καταπιεστική σου φύση μακριά από το polycule μαςʺ.
Επειδή κάποιες φορές έχεις δοκιμάσει τα πάντα
Αυτό θα ακουστεί πολύ απαισιόδοξο, μέχρι τουλάχιστον να μιλήσεις με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε μακροχρόνιες σχέσεις που θα σου πουν ότι, οκέι, δεν το κάνουμε και βούκινο, ούτε καν μεταξύ μας, αλλά δοκιμάσαμε στάσεις, δοκιμάσαμε κοστούμια, όλα τα δοκιμάσαμε· εν τέλει σαν τις περιστασιακές εξωσχολικές δραστηριότητες δεν έχει για να πάρεις τα πάνω σου. Και αν δουλεύει για κάποιους ανθρώπους, δεν μπορούμε να το κρίνουμε. Αν δουλεύει όμως για περισσότερους απ’ όσου φανταζόμασταν, ίσως να το ξανασκεφτούμε κιόλας.