Έχει συμβεί ακόμα και στις καλύτερες στιγμές μας: Κάποιος που δεν θέλαμε ήταν εκεί. Και η παρουσία του μπορεί να χαλάει από μόνη της το βάιμπ, αλλά μπορεί και να μην λέει να ξεκολλήσει από πάνω μας. Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, εκείνη τη στιγμή;
Αν η βδέλλα έχει κολλήσει στην παρέα…
*Ξεκίνα να μιλάς με κάποιο άλλο άτομο. Προτιμότερα, κάποιο αρκετά κοντινό σου για να συνομωτήσετε λίγο και να το αφήσετε στην απ’ έξω.
*Άλλαξε το θέμα, τράβα την προσοχή πάνω σου. Ναι, περισσότερη προσοχή, αλλά (ελπίζουμε) από πιο ευπρόσδεκτα βλέμματα. Άσε το ενοχλητικό άτομο να χαθεί στο πλήθος – ή να ρισκάρει να χωθεί με τρόπο ντροπιαστικό.
*Γυρίστε στο στα inside jokes. Είναι αγενής πρακτική, αλλά μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν και αλλιώς. Στη χειρότερη να μην θέλει να ξαναβγεί μαζί σας, οπότε αποστολή εξετελέσθη. Ε, άντε, να πει και σε κόσμο ότι είστε μ#λάκες. Εντάξει.
*Στην χειρότερη περίπτωση, σηκωθείτε και φύγετε. Είναι κρίμα, αλλά το “Έχουμε κανονίσει να πάμε αλλού, όχι, είναι πριβέ φάση” μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος να σωθείτε από μια κολλιτσίδα.
Αν η βδέλλα σού έχει κολλήσει όσο είσαι σόλο…
*Η όσο πιο ευγενική μπορείς απόρριψη (τύπου “Με συγχωρείς, θέλω να μείνω λίγο μόνος/η μου”) είναι ιδανική το πρώτο και τελευταίο πράγμα που θα χρειαστεί να πεις. Αν δεν αρκεί και η ενόχληση επιμένει, πάμε στα μεγάλα όπλα.
*Η απόρριψη στη ψύχρα (και πάλι ευγενικά) δεν δίνει πολλά περιθώρια: Δεν μου αρέσεις. Αυτό σημαίνει “σταμάτα να μου μιλάς”, όχι “πείσε με”.
*Μην προσπαθήσεις να κρατήσεις την ενόχληση στο μίνιμουμ, με το να αρνείσαι συστηματικά τις πάσες που σου πετάει και να προσπαθείς να αλλάζεις το θέμα. Στο μυαλό ενός τέτοιου ανθρώπου, αυτό μεταφράζεται ως “θέλει να μιλήσουμε κι άλλο”.
*Επίσης, τίποτα δεν σε σταματάει να πεις “Με ενοχλείς”. Ειδικά αν το πεις χωρίς βρισίδια, δεν προσβάλλεις κανέναν.
*Στην χειρότερη, ήρθε η ώρα να αναζητήσεις παρέα αλλού. Αν είσαι σε μαγαζί με κόσμο, αυτό σημαίνει ότι θα πας πιο πέρα. Ή σε άλλο μαγαζί.