Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 8 Φεβρουαρίου 2023, 13:25
Οι ειδικοί της σεξουαλικής ιατρικής θα πρέπει να γνωρίζουν τους συσχετισμούς μεταξύ των παθήσεων του θυρεοειδή και των σεξουαλικών προβλημάτων, ιδιαίτερα από την στιγμή που η αντιμετώπιση των διαταραχών του θυρεοειδή συχνά βελτιώνει την σεξουαλική λειτουργία.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Sexual Medicine Reviews, εξερευνά την σεξουαλική δυσλειτουργία στο πλαίσιο δυο διαταραχών του θυρεοειδή:
Υποθυρεοειδισμός: Υπολειτουργία του θυρεοειδή αδένα, ο οποίος δεν παράγει επαρκείς ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών. Συνηθισμένα συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνουν αύξηση βάρους, κόπωση, δυσκοιλιότητα και δυσανεξία στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Υπερθυρεοειδισμός: Υπερλειτουργία του θυρεοειδή αδένα, ο οποίος παράγει υπερβολικές ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών. Συνηθισμένα συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνουν αύξηση της όρεξης και του βάρους, δυσανεξία στην υψηλή θερμοκρασία και άγχος.
Για την ανασκόπησή τους, οι ερευνητές εξέτασαν 12 μελέτες που ανέλυαν τις παθήσεις του θυρεοειδή σε σχέση με την σεξουαλική δυσλειτουργία σε άντρες και γυναίκες.
Βρέθηκε ότι μεταξύ των ασθενών με υποθυρεοειδισμό, 59% έως 63% των ανδρών και 22% έως 46% των γυναικών διαπίστωναν σεξουαλικά προβλήματα. Στους ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό, το αντίστοιχο εύρος ήταν 48% έως 77% για τους άνδρες και 44% έως 60% για τις γυναίκες.
Η στυτική δυσλειτουργία και οι διαταραχές της εκσπερμάτισης ήταν τα πιο συχνά προβλήματα στους άνδρες που έπασχαν από οποιαδήποτε εκ των δύο διαταραχών του θυρεοειδή. Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση συσχετίστηκε περισσότερο με τον υποθυρεοειδισμό ενώ η πρόωρη εκσπερμάτιση με τον υπερθυρεοειδισμό.
Για τις γυναίκες τόσο ο υποθυρεοειδισμός όσο και ο υπερθυρεοειδισμός συσχετίστηκαν με χαμηλή ερωτική επιθυμία και διέγερση, ανεπαρκή κολπική λίπανση, δυσκολίες στην επίτευξη οργασμού, χαμηλή σεξουαλική ικανοποίηση και δυσπαρευνία (πόνος κατά την ερωτική επαφή).
Οι συγγραφείς της μελέτης πρότειναν ως πιθανούς μηχανισμούς συσχέτισης τους ακόλουθους:
Ορμονικές ανισορροπίες: Τόσο ο υπερ- όσο και ο υποθυρεοειδισμός εμπλέκονται με τις ορμόνες ∙ για παράδειγμα βρέθηκαν χαμηλότερα επίπεδα ολικής και ελεύθερης τεστοστερόνης στους πάσχοντες από υποθυρεοειδισμό. Μεταξύ των ανδρών με υπερθυρεοειδισμό οι αυξήσεις στα επίπεδα της φυλοσύνδετης σφαιρίνης οδήγησαν σε σχετικό «υπεροιστρογονισμό», με συνέπεια μειωμένα επίπεδα βιοδιαθέσιμης τεστοστερόνης.
Στις γυναίκες με υποθυρεοειδισμό, η χαμηλή συγκέντρωση θυρεοειδικών ορμονών είναι ο σημαντικότερος παράγοντας σεξουαλικής δυσλειτουργίας, σύμφωνα με τους συγγραφείς της ανασκόπησης.
Ο υποθυρεοειδισμός συσχετίζεται με υπερ-προλακτιναιμία (υψηλα επίπεδα προλακτίνης) και στους άνδρες και στις γυναίκες, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή υποτονικής σεξουαλικής επιθυμίας (ΔΥΣΕ).
Έμμεσες επιπτώσεις: Πολλοί ασθενείς με παθήσεις του θυρεοειδή νιώθουν κουρασμένοι ή μελαγχολικοί. Είναι επίσης πιο πιθανό να πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο, το οποίο συχνά αποτελεί πρόδρομο καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη τύπου 2. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες μπορούν να συνεισφέρουν στην εμφάνιση σεξουαλικής δυσλειτουργίας.
Η σεξουαλική λειτουργία επηρεάζεται επίσης από την κατάθλιψη και το άγχος που συχνά συνοδεύουν τον υπερθυρεοειδισμό.
Η αντιμετώπιση και των δυο αυτών παθήσεων του θυρεοειδή, όπως η θεραπεία αναπλήρωσης στους ασθενείς με υποθυρεοειδισμό και το ραδιενεργό ιώδιο, τα φάρμακα ή η θυρεοειδεκτομή για τους ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό, φέρνουν δραματική βελτίωση της σεξουαλικής λειτουργίας σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης.
Εκφράζεται επίσης η ανησυχία ότι οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες των ασθενών που πάσχουν από διαταραχές του θυρεοειδή, δεν λαμβάνουν την κατάλληλη προσοχή στην καθημερινή ιατρική πρακτική και σημειώνεται ο μικρός αριθμός συμμετεχόντων στις μελέτες που διερευνήθηκαν.
Οι συγγραφείς εξηγούν: «Δυστυχώς υπάρχει σοβαρή έλλειψη σε καλά σχεδιασμένες κλινικές μελέτες που να περιγράφουν την συχνότητα, την παθοφυσιολογία και τα αποτελέσματα που διαπιστώνονται στους ασθενείς με σεξουαλικές δυσλειτουργίες και υπόβαθρο παθήσεων του θυρεοειδή. Τα σεξουαλικά προβλήματα συχνά θεωρούνται χαμηλής προτεραιότητας σε αυτούς τους ασθενείς και δυστυχώς, πολλοί από τους ασθενείς είναι διστακτικοί να μιλήσουν για αυτά με τους γιατρούς τους».
https://andrologia.gr/