Ο Τίμιος Πρόδρομος βοηθά τον Μοναχό που δεν έτρωγε τα φαγητά της τράπεζας!

Τίμιος Πρόδρομος (16ος), Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου, Αγίου Όρους.

(Επιμέλεια, γλωσσική διασκευή Στέλιος Κούκος)

[Διήγηση του Μοναχού Ανθίμου Διονυσιάτη]:
Όταν κοινοβίασα, αδελφέ Λάζαρε, το 1916 πολλά φαγητά της τράπεζας δεν τα έτρωγα. Ούτε μπακαλιάρο, ούτε τυρί, ούτε ντομάτες, ούτε αυγά και τις περισσότερες σηκωνόμουν νηστικός από την τράπεζα.

Αυτό με στεναχωρούσε πολύ. Πώς θα ζήσω, έλεγα με τον εαυτόν μου, αφού δεν μπορώ να ν’ ακολουθήσω το πρόγραμμα των φαγητών της τράπεζας; Δεν είναι δύο ή τρεις μέρες.

Τέτοια συλλογιζόμουν και με πολύ λύπη παρακάλεσα τον Τίμιον Πρόδρομον εξ όλης μου της ψυχής να με λυπηθεί και να γίνει ένα μικρό έλεος σε μένα τον ταλαίπωρο.

Δεν πέρασε πολύ καιρός και, ω της ταχείας πατρικής σου αντιλήψεως, φροντίδας, Τίμιε Πρόδρομε!

Μία Κυριακή κάθισα στην τράπεζα, όπου το φαγητό εκ των προτέρων μου ήταν ανεπιθύμητο. Αφού ο διαβαστής είπε τη συνήθη προσευχή, το Πάτερ ημών και τα εξής, και ο Γέροντας ευλόγησε την τράπεζα, όλως παραδόξως αισθάνθηκα μίαν αλλοίωση.

Μου ήλθε μία μεγάλη ευωδία και εγέμισε η καρδία μου από χαρά και αγαλλίαση, ενώ πριν ήμουν περίλυπος. Μου ήλθε τόση όρεξις να φάγω όλα τα παρατιθέμενα ψαρικά και τυρί και μου φάνηκαν τόσο νόστιμα, ώστε έφαγα και χόρτασα και ο ίδιος απορούσα και θαύμαζα από πού μου έγινε αυτή η αλλοίωση.

Εν τέλει κατάλαβα ότι ήταν επίσκεψη της θείας χάριτος διά την παράκληση την οποία έκαμα στον Τίμιο Πρόδρομο, τον οποίον από ψυχής και από καρδίας ευχαρίστησα και από τότε και μετά συνήθισα και έτρωγα με καλή όρεξη και γεύση απ’ όλα τα φαγητά, όσα δεν έτρωγα πριν.

Με τις πρεσβείες του αγίου Τιμίου Προδρόμου να περάσουμε όλο το υπόλοιπο της ζωής μας και να αξιωθούμε της αιωνίου μακαριότητος εν ουρανοίς. Αμήν.

Από το βιβλίο του Μοναχού Λαζάρου Διονυσιάτη, «Διονυσιάτικαι διηγήσεις», Άγιον Όρος.