Τις ευχές της διάβαζε πάντοτε χαμηλοφώνως και όταν έβγαινε με το θυμιατό στην ωραία πύλη για να προσφωνήσει..”την Θεοτόκον και Μητέρα του Φωτός”… με πολλή κατάνυξη και γλυκύτητα πρόφερε την κάθε λέξη.
Στην Μεγάλη Είσοδο σταματούσε πάντα μπροστά στο Δεσποτικό (δεν προχωρούσε αμέσως στην Ωραία Πύλη) και μνημόνευε.
Μερικές φορές συνέβαινε το εξής. Ενώ έκανε την Μεγάλη Είσοδο και σταματούσε στο Δεσποτικό, άρχιζε το βήμα του να γίνεται ασταθές.
Έδινε την εντύπωση ότι από στιγμή σε στιγμή θα πέσει.
Μάλιστα μία φορά κάποιος που δεν ήξερε τι συμβαίνει έτρεξε να τον πιάσει για να μην πέσει κάτω.
Κάποιος άλλος όμως πρόλαβε, τον σταμάτησε και του είπε… Μη φοβάσαι δεν θα πέσει..
Αυτή η αστάθεια συνέβαινε οπότε ο Αγιος είχε εμφανίσεις Αγίων όπως των συχνών του “μουσαφιρεων” του Τιμίου Προδρόμου και του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου….
ΠΗΓΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας – Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων» ΔΕΙΤΕ: >> ΕΔΩ