~ Ο κ. Γιώργος Ρ. έπαθε το εξής.
Μικρό παιδάκι, βρέθηκε με τους γονείς και την γιαγιά του στο μοναστήρι της Παναγίας [στην Ιερά Μονή Γενεθλίου Κλεισούρας].
Η γιαγιά του στην έξω αυλή συζητούσε. Αυτός της ξεφεύγει και ανεβαίνει μόνος του στον γυναικωνίτη της εκκλησίας. Η γιαγιά του στην έξω αυλή συζητούσε.
Η Σοφία [η αγία Σοφία της Κλεισούρας] ακούει την συζήτηση αλλά δεν επεμβαίνει. Τα αφήνει στην Παναγία.
Και να η συνέχεια. Ξεκαρφώθηκε το ξύλινο κάγκελο στον γυναικωνίτη και ο μικρός Γιώργος κάπως γλίστρησε και πέφτει κατακέφαλα στις πλάκες της εκκλησίας.
Το αίμα από το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια του μικρού τρέχει, και μέσα στην φασαρία μαζεύεται ο κόσμος.
Έρχεται και η γιαγιά, που αρχίζει να επικαλείται την Παναγία.
Η Σοφία όμως λέει:
– Το παιδίν τι δεν κέχει, η Παναΐα έσωσεν ατό (= Το παιδί δεν έχει τίποτε, το έσωσε η Παναγία).
Οι άλλοι όμως το αρπάζουν και τρέχουν στην Πτολεμαΐδα, στο νοσοκομείο. Εκεί ο γιατρός ράβει το τραύμα και κάνουν ακτινογραφία. Τα πάντα βαίνουν καλώς, χωρίς κανένα κίνδυνο.
Θαύμα της Παναγίας είπαν όλοι και επιβεβαιώθηκαν τα λόγια της Σοφίας.
Η γιαγιά, μετά από αυτά ξαναπαίρνει τον μικρό, και πηγαίνουν στην Παναγία, για να ομολογήσουν το θαύμα και να φιλήσουν μαζί με τον μικρό το χέρι της*.
Ο μικρός τότε διηγήθηκε τι του συνέβη.
– Όταν έπεφτα, με κρατούσε μία κυρία στον αέρα και δεν πόνεσα πολύ πέφτοντας.
Ο Γιώργος ζει, μεγάλος πλέον, στην Πτολεμαΐδα και θυμάται ακόμα τα λόγια της Σοφίας, έχοντας και την ουλή από τα παλαιά τραύματα.
*****
Λίγο καιρό πριν πεθάνει, η Σοφία συνέχεια έλεγε:
– Εγώ θα φύγω, αλλά σε λίγον καιρό, μεγάλο κακό θα γίνει στην πατρίδα.
Όταν έγιναν τα γεγονότα της Κύπρου, στις 20 Ιουλίου 1974, οι μαθητές της κατάλαβαν την προφητεία.
* Μαρτυρία Κώστα Μ. σε επιστολή 23/5/2001.
Απόσπασμα από το βιβλίο, «Σοφία η ασκήτισσα της Παναγίας», νυν αγία Σοφία. Έκδοση Ιεράς Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας.
πηγή: pemptousia
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΙΤΕ: >> ΕΔΩ