[….]Όταν ο Άγιος Αρσένιος ο Καππάδοκης βρισκόνταν στο νοσοκομείο στην Κέρκυρα και είχε μείνει μόνο με τον ψάλτη του τον Πρόδρομο, ο Πατήρ του είπε:
«Έλα να αποχαιρετηθούμε, Πρόδρομε, γιατί μεθαύριο φεύγω για την άλλη ζωή.
Ήρθε η Παναγία χθες το μεσημέρι και μου το είπε και με γύρισε και στο Άγιον Όρος και είδα τα Μοναστήρια, που πολύ επιθυμούσα να ιδώ, αλλά δεν είχα αξιωθή. Τι να σου διηγηθώ, Πρόδρομε! Τι πολλά Μοναστήρια που έχει το Άγιον Όρος! Τι μεγάλους Ναούς! Τι μεγαλοπρέπεια!».
Και μετά από αυτά του λέγει:
«Να μη στενοχωρεθής που θα πεθάνη η Κυριακή, η γυναίκα σου, μετά από οχτώ ημέρες· και του Στεφάνου Καραμουρατίδη η γυναίκα, η Αλμαλού, θα πεθάνη και αυτή μετά από δεκατρείς ημέρες».
Πράγματι, έτσι έγινε.
Όταν λοιπόν είχαν περάσει και οι δικές του δύο ημέρες και ήρθε το «μεθαύριο» που θάφευγε, ο αληθινός δούλος του Θεού Πατήρ Αρσένιος, αφού προηγουμένως κοινώνησε, έφυγε για την αληθινή ζωή κοντά στον Χριστό. Εκείνη την στιγμή δεν ήταν κανένας Φαρασιώτης δίπλα του. Δεν ήθελε να μένη κανείς κοντά του, για να μην τον περισπούν στην αέναο προσευχή του.
ΠΗΓΗ