Θαυμαστά γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Ἀμφιλοχίου
Γερόντισσα Χριστονύμφη: Μιά φορά ὁ Γέροντας μοῦ εἶχε ζητήσει νά πάω στό κελλί του νά τόν βοηθήσω νά τελειώσει μιά ἐργασία. Μετά ἀπό λίγο ἔφθασε καί ἡ ἀδελφή ἡ ὁποία θά ἐλάμβανε εὐλογία γιά νά σημάνει τό σήμαντρο γιά τήν ἔναρξη τῆς ἀπομονώσεως.
Ἔχοντας τελειώσει τήν ἐργασία πού μοῦ ἀνέθεσε ὁ Γέροντας, κινήθηκα νά φύγω. Ὁ Γέροντας τότε μέ κτυπᾶ φιλικά στόν ὦμο καί μοῦ λέει: «Ἐσύ παιδί μου μεῖνε νά προσευχηθοῦμε μαζί».
Γονάτισα μέ συστολή σέ μιά γωνία τοῦ κελλιοῦ. Ὁ Γέροντας στεκόταν μέ τά χέρια ὑψωμένα μπροστά στό προσκυνητάρι του κι ἔμπαινε διά τῆς προσευχῆς, στόν δίαυλο τῆς προσωπικῆς του ἐπικοινωνίας καί κοινωνίας μετά τοῦ Νυμφίου του Χριστοῦ.
Κάποια στιγμή σταμάτησα νά ἀκούω τήν ἀναπνοή του. Δειλά τόν ἀναζήτησα μέ τό βλέμμα μου καί τόν ἀντίκρισα νά ἵπταται πάνω ἀπό τό ἔδαφος καί νά εἶναι λουσμένος στό φῶς τῆς Θείας Χάριτος. Τό πρόσωπό του ἔλαμπε ὑπέρ τόν ἥλιο. Δέν μποροῦσα νά τόν ἀτενίσω. Ζοῦσε τή δική του μεταμορφωτική ἐμπειρία, τό δικό του Θαβώρ.
Φοβήθηκα, ἐπικαλέστηκα ἐκφώνως τήν Παναγία μας κι ἔβγαλα τόν Γέροντα ἀπό τόν θεῖο γνόφο τῆς προσευχῆς.
Ἐκεῖνος κατάλαβε τί εἶχε συμβεῖ, μέ πλησίασε, μέ παρηγόρησε κι ἐπιδεικνύοντας τή μεγάλη ταπεινοφροσύνη του, ἀπέδωσε τό γεγονός σέ πειρασμική ἐνέργεια… λέγοντας χαρακτηριστικά ὅτι «ὁ διάβολος δέν ἀρέσκεται στήν προσευχή» καί μέ παρεκάλεσε νά μήν ἀποκαλύψω σέ κανένα ὅ,τι διαδραματίστηκε, τουλάχιστον ὥς τήν ἡμέρα τῆς ἐκδημίας του.
«Η ΟΔΟΣ», ΤETΡAΜΗΝΙΑΙΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΔΑΧΗΣ ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΡΟΔΟΥ, ΦΥΛΛΟ 43 ΕΤΟΣ 13ο • 2018, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
ΠΗΓΗ