Μοναχός Ιωάσαφ Καψαλιώτης (1897-4.1.1977) | Διακόνημα

Γεννήθηκε ο μακάριος αυτός άνδρας στην Αρδάσα Τραπεζούντος του αγιοτρόφου Πόντου το έτος 1897. Κατά κόσμον ονομαζόταν Ιωάννης Πεσκρίδης. Οι καλοί γονείς του ονομάζονταν Ιορδάνης και Ευλαμπία. Στο Περιβόλι της Παναγίας προσήλθε το 1937. Διήλθε διάφο­ρους τόπους της ιεράς αθωνικής χερσονήσου. Μοναχός εκάρη το 1946.

Πέρασε μία ζωή φτωχός, αφανής, άδοξος, αστενοχώρητος, απλός, τα­πεινός, αγαθός και μακάριος. Αγαπούσε ν’ ακούει ψαλμωδίες. Ευφραινόταν να ακούει να υμνούν τη Θεοτόκο. Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στην Αθωνίτισσα Παναγία. Ζούσε με ελεημοσύνες. Πήγαινε κατά καιρούς στη μονή Αγίου Παντελεήμονος-Ρωσικού. Ένα διάστημα έμεινε σ’ ένα Σταυρονικητιανό Κελλί. Τα πιο πολλά έτη τα έζησε στην Καλύβη των Αγίων Αναργύρων της Παντοκρατορινής Καψάλας.

Στερημένος, νηστευτής, κακουχημένος, ταλαιπωρημένος αλλά ειρηνι­κός, ελπιδοφόρος και χριστοφόρος. Ένα ακόμη ευώδες άνθος του Πε­ριβολιού της Παναγίας. Αγωνίσθηκε ν’ αρέσει στον Χριστό. Οι κουβέ­ντες του συνήθως ήταν μετρημένες και καλοζυγιασμένες. Έζησε στην περιώνυμη Καψάλα ως ένα «στρουθίον μονάζον επί δώματος», «ωσεί νυκτικόραξ εν οικοπέδω», «ηυλίσθη εν τη ερήμω», «ηγαλλιάσατο το πνεύμα αυτού εν αυλαίς Κυρίου».

Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 4.1.1977, προπαραμονή των Θεοφανείων.

Πηγές – Βιβλιογραφία

Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Παντοκράτορος.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Β΄, εκδ. Μυγδονία σ.915-916