Η καθημερινότητα σε κατατρώει και εμένα εδώ που τα λέμε, όλους μας. Τρέχεις πανικόβλητος να προλάβεις, προθεσμίες, κίνηση, παιδιά, σχολεία. Βάλε φρένο και κοίτα γύρω σου, κοίτα την ζωή που χάνεις τρέχοντας.
Κοιτάς αλλά δεν βλέπεις. Δεν αντιλαμβάνεσαι τα όμορφα, τα μαγικά. Τον όμορφο ήλιο που λάμπει και εσύ τον βλέπεις, το πουλιά που κελαηδούν και εσύ τα ακούς… Ναι ακούς και κορναρίσματα και γκρίνια και φωνές αλλά μην ξεχνάς ότι τουλάχιστον έχεις την δυνατότητα να τα ακούς. Μάθε να αναγνωρίζεις τα μικρά, να ευγνωμονείς για αυτά και τότε η ύπαρξή σου θα νιώσει μια ξεχωριστή αύρα, την αύρα της χαράς.
Το ξέρω λησμονείς αν κάποιος σε έκανε να χαμογελάσεις, να νιώσεις όμορφα, αν τόνωσε με τα όμορφα λόγια του την αυτοπεποίθηση σου. Το ξέρω λησμονείς το αποτύπωμα του να χαραχτεί στα βαθιά σου κατάστιχα. Τα άσχημα όμως, αυτά που σε θύμωσαν, αυτά που σε πλήγωσαν;! Αυτά δεν τα ξεχνάς τα κουβαλάς ολημερίς και τα συζητάς τις νύχτες με το μαξιλάρι σου…
Είμαστε προγραμματισμένοι να εστιάζουμε στο αρνητικό, να του δίνουμε παραπάνω σημασία και να το μεγαλοποιούμε. Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε να αλλάξουμε αυτό το προγραμματάκι μας. Ξεκίνα σήμερα, νιώσε την ευλογία που ζεις, εστίασε στο όμορφα, εστίασε στα χαμόγελα, εστίασε στο καλό, εστίασε στην ζωή.
Μην αφήνεις τις όμορφες στιγμές, τους όμορφους ανθρώπους να περνάνε και να προσπερνάνε. Ζήσε το τώρα, ζήσε την στιγμή με όλο σου το είναι, μην την σπαταλάς μην την ξοδεύεις.
ΖΗΣΕ
Δήμητρα Χρόνη