Απόδοση εορτής κοιμήσεως Θεοτόκου – Εορτάζει στις 23 Αυγούστου
«Κάποτε, γύρω στο 1900, υπήρχε στο Άγιον Όρος ένας περίφημος Πνευματικός, ο παπα-Γιάννης. Ήταν Γέροντας στο κελί «Άξιόν Εστι», όπου κατά την παράδοση ο Αρχάγγελος Γαβριήλ με μορφή μοναχού παρέδωσε τον Θεομητορικό ύμνο «Άξιόν Εστίν».
Διηγείται, λοιπόν, αυτός ο παπα-Γιάννης, που ήταν Σερραίος, ότι κάποτε πήγε να εξομολογηθεί σ΄αυτον ένας νέος, που εργαζόταν στη Σκήτη του Αγίου Ανδρέου, το Σεράι, και του είπε:
Όταν ήταν μικρός, πέθανε! Αμέσως τότε η μητέρα του έτρεξε στην Εκκλησία να προσευχηθεί. Ήταν στα περίχωρα των Σερρών.
Οι γειτόνισσες πήγαν αμέσως και φρόντισαν, άλλαξαν το παιδί και το ετοίμασαν για τον ενταφιασμό.
Η μητέρα, όλο αυτό το διάστημα των 2, 3, 5 ωρών ήταν στον Ναό του χωριού και προσηύχετο θερμά στην Υπεραγία Θεοτόκο.
Κατόπιν επέστρεψε στο σπίτι της και τους έδιωξε όλους· Παραξενεύτηκαν …Ήταν και χήρα με μονάκριβο παιδί και όλοι έλεγαν μήπως έπαθε τίποτα.
Όταν βγήκαν όλοι έξω, άλλαξε ρούχα, ετοιμάστηκε, πήγε δίπλα στο νεκρό παιδί της, ξάπλωσε και είπε:
– Σήκω εσύ, παιδί μου, είσαι μικρός. Εγώ θα πάρω τη θέση σου. Είναι εντολή της Παναγίας. Όταν μεγαλώσεις, θα πας να την υπηρετήσεις στο Περιβολι της, στο Άγιον Όρος.
Το παιδί αναστήθηκε και η μητέρα πέθανε! Όταν έγινε 20 περίπου ετών, πήγε στο Άγιον Όρος και εργαζόταν ως εργάτης. Όταν, όμως, εξομολογήθηκε στον παπα-Γιάννη και του είπε το τι συνέβη στην ζωή του, τι είδε και τι άκουσε η ψυχή του, όσο το σώμα του παρέμενε νεκρό και το φρόντιζαν οι γυναίκες του χωριού, τότε ο Γέροντας, ο παπα-Γιάννης δηλαδή, του συνέστησε μια συνοδεία μακρινή, στα Κατουνάκια και εκεί, εκάρη μοναχός και εκοιμήθη οσιακώς ύστερα από λίγα χρόνια.
Μετά την κοίμηση του νέου ο παπα-Γιάννης διηγείτο αυτό το γεγονός της νεκραναστάσεως, όχι όμως και το τι είδε ο μικρός.
Αν της πονεμένης και πιστεύουσας αυτής μάνας η προσευχή έφερε τέτοιο πλούσιο και παράδοξο καρπό και αποτέλεσμα, πόσο μάλλον οι αιτήσεις μας και οι παρακλήσεις μας μέσα στη Θεία Λατρεία όταν γίνονται εξ όλης ψυχής και εξ όλης καρδίας!
Αξιοθαύμαστοι είναι οι λόγοι του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά προς την Παναγία μας: ΄΄Κανένας δεν μπορεί να προσέλθει κοντά στον Θεό, παρά μόνο δια πρεσβειών της Υπεραγιας Θεοτόκου προς τον εξ Αυτής γεννηθέντα και Σωτήρα, Κύριον ημών Ιησουν Χριστόν.
Και κανένα χάρισμα δεν μπορεί να δοθεί μήτε στους Αγγέλους, μήτε στους πιστούς χριστιανούς, παρά μόνο δια μέσου της Θεοτόκου, της Θεομήτορος. Η Παρθένος είναι ο Ταμίας και ο Πρύτανις του πλούτου και των Τριαδικών χαρισμάτων της Θεοτητος και σ΄Αυτην αποβλέπουν και ελπίζουν όλες οι ανώτερες Ουράνιες Δυνάμεις των Χερουβείμ και Σεραφείμ, των Αγγέλων και των Αρχαγγέλων…. Και μόνον η ενθύμησις της Υπεραγιας Θεοτόκου, αγιάζει τον πιστό χριστιανό.΄΄(ομιλια εις την Κοιμησιν, ΛΖ΄, PG 151)
Πηγη: Εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία,του π. Στέφανου Αναγνωστόπουλου, σελ. 114-5.
iconandlight
ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΙΤΕ: >> ΕΔΩ