Ακούς και διαβάζεις πολύ συχνά από πολλούς να λένε για το πόσο καλός άνθρωπος πρέπει να είσαι, πόσο συμπονετικός, ανθρώπινος, συναισθηματικός και τι ωραία που είναι όλα αυτά και συμφωνούμε. Αλλά όμως όλοι λέμε για το πόσο πρέπει να είναι οι άλλοι. Ο κόσμος δε γίνεται από τους άλλους αν δε συμπεριλαμβάνεται μέσα και το «εγώ». Αυτό όμως κανένας δεν το λέει και δεν το γράφει.
Δύσκολο να ανοίξεις μυαλό και καρδιά
Πόσο δύσκολο είναι να είμαι τόσο συμπονετικός, τόσο ανθρώπινος γιατί αυτόματα όταν καταδικάζεις τους άλλους που δεν είναι έτσι χωρίς να ξέρεις τα ζόρια που έχουν τραβήξει για να είναι αυτό που σήμερα κατηγορείς μήπως τελικά δεν είσαι εσύ τόσο όσο θες να είναι όλοι οι άλλοι; Δύσκολο να βγεις από τον εαυτό σου, να ανοίξεις το μυαλό και έπειτα την καρδιά σου, να συγχωρήσεις ενδεχομένως τους άλλους, που είναι η προβολή του εαυτού σου, αλλά και εσένα τον ίδιο.
Προβολή των δικών μας παθών στους άλλους
Βγες από τα παπούτσια σου και κοίτα εσένα. Δες από τι υποφέρεις από τι παιδεύεσαι και ξαναπιάσε τη ζωή σου από την αρχή. Μη σε νοιάζει τι λένε και τι θέλουν οι άλλοι. Μη σε νοιάζει τι απαιτεί ο καθένας από ‘σένα, κοίτα μόνο τι απαιτείς εσύ από τον εαυτό σου. Πρόσεξε πολύ καλά τι χρεώνεις στους άλλους γιατί ίσως τελικά αυτό να είναι αυτό που θες να βελτιώσεις εσύ στον εαυτό σου, αυτό για το οποίο τον μαλώνεις. Είναι δύσκολο, το ξέρω, να ανοίξεις το μυαλό σου σε τέτοιο σημείο ώστε να τον κρίνεις αντικειμενικά αλλά είναι απαραίτητο για να πας ένα βήμα παραπέρα την εξέλιξή σου. Βρες το κουράγιο και κάνε το.
Η αναδρομή
Το πρώτο βήμα για την προβολή είναι η αναδρομή, αναδρομή στο μακρινό παρελθόν. Ξεκινώντας από τη βρεφική ηλικία, την παιδική κι ύστερα στην εφηβική. Γύρισε σε μνήμες, που ίσως που δεν έχεις, με τη βοήθεια των δικών σου ανθρώπων που εμπιστεύεσαι από γονείς και συγγενείς μέχρι και τους πιο κοντινούς φίλους των δικών σου ανθρώπων. Αναζήτησε τις ζωές και των δικών σου γονιών για να προσπαθήσεις να καταλάβεις πώς έφτασαν εκεί τα πράγματα. Για να γίνει η ζωή σου μία ευθεία που θα βγάζει νόημα στην πορεία. Αναζήτησε βρεφικά άλμπουμ. Εκεί αντικρίζοντας πρόσωπα και εκφράσεις, χειρονομίες θα αντιληφθείς πολλά και θα ενστερνιστείς ακόμα περισσότερα μέσω της αντιληπτικής ικανότητας που έχει ως έναν βαθμό ο κάθε άνθρωπος. Ανάτρεξε και σε παιδικά και εφηβικά λευκώματα, ημερολόγια εκεί γράφονται πολλές κρυμμένες αλήθειες για τη ζωή του άλλου.
Η συνειδητοποίηση
Όταν λοιπόν διαπιστώσεις τι φταίει με εσένα, τι θες να αλλάξεις, τι σε πονάει, τι σε δυσκολεύει ένα βήμα υπάρχει: η συνειδητοποίηση. Τώρα αφού το βρήκες στο μακρινό παρελθόν σου δηλαδή ρώτησες, έψαξες, έμαθες, το μόνο που μένει για να σιγουρέψεις ότι είσαι στον σωστό δρόμο είναι να το αναζητήσεις και στο κοντινό παρελθόν σου και στο παρόν σου για να δεις ότι πράγματι σου συμβαίνει. Αυτό βέβαια θα πάρει λίγο χρόνο γιατί θα πρέπει να κοιτάξεις και στο κοντινό σου μέλλον και να το διαπιστώσεις. Από τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι η ζωή σου κάνεις κύκλους και ανακυκλώνεις συμπεριφορές, καταστάσεις και χαρακτήρες τώρα δε μένει από το να πας στο επόμενο στάδιο της αποδοχής.
Η συμφιλίωση
Αποδέξου και αγκάλιασε τον παλιό σου εαυτό και κάνε στην άκρη τα λάθη που έκανες, έτσι κι αλλιώς αυτά έγιναν. Τώρα αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να τα παραδεχθείς και να συμφιλιώσεις μαζί τους. Να πας ένα βήμα παραπέρα που θα είναι και καθοριστικό για να βάλεις νέες και γερές βάσεις στην οικοδόμηση του νέου σου εαυτού. Η κατανόηση και η συμφιλίωση θα σε κάνουν και εσένα να νιώσεις καλά με το νέο σου ξεκίνημα. Θα γεμίσεις ζωντάνια και χαρά κι αυτό θα είναι ένα βήμα ακόμα για να ξεκινήσεις με αποφασιστικότητα και σιγουριά το ξεκίνημά σου.
Ξεκαθάρισμα σε νέες βάσεις
Το τελευταίο βήμα στην καινούργια σου αρχή είναι να δεις τι θέλεις να κρατήσεις και τι να πετάξεις. Έτσι και ξέρεις αυτά τα πράγματα, οραματίζεσαι τον νέο σου εαυτό κι απλά οδηγείς το τιμόνι της ζωής σου προς αυτήν την πορεία χωρίς δισταγμούς και φόβους. Ξέρεις τώρα τι πρέπει να κάνεις, έχεις εμπειρίες, έχεις γνώσεις. Σίγουρα λάθη θα γίνουν το παν όμως είναι να μην επαναλαμβάνονται. Και πάντα θα κάνεις λάθη όμως θα ξέρεις και πώς να τα διαχειρίζεσαι. Κι αυτό είναι που εν τέλει μετράει. Θα έχεις δικλείδες ασφαλείας και θα ξέρεις πως είσαι δυνατός πια.
Έτσι την επόμενη φορά που θα πιάσεις τον εαυτό σου να επικρίνει κάποιον μην τον μαλώσεις απλά χάρισέ του ένα χαμόγελο και πες του έναν λόγο που θα τον βοηθήσει. Έναν λόγο που θα του δείξεις ότι τον νοιάζεσαι και ότι θα είσαι δίπλα του να τον βοηθήσεις. Αμέσως θα αισθανθείς κι εσύ πολύ όμορφα και θα γεμίσεις ικανοποίηση αν καταλάβεις πως έβαλες το δικό σου λιθαράκι στο νέο μονοπάτι του άλλου.
Πολυξένη Ζαρκαδούλα