Ὁ διάβολος γνωρίζει τήν μεγάλη ὠφέλεια πού ἀποκομίζει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τό μυστήριο αὐτό καί γιʹ αὐτό δίνει ἰδιαίτερο βάρος, ὥστε νά μήν ἐξομολογηθεῖ ὁ ἄνθρωπος ἤ ἄν ἐξομολογηθεῖ, νά κρύψει ἐν γνώσει του κάποια ἁμαρτήματα.
Ὁ ἄνθρωπος ἀντί νά μετανοήσει, κάνει καλά ἔργα, εἶναι καλοσυνάτος, ἀνάβει καντήλια, πηγαίνει στά ἐρημοκκλήσια καί ἀνάβει κεριά ἴσα μέ τό μπόι του.
Βρέ ἄνθρωπε, δέν ἐξομολογήθηκες, δέν μετανόησες, κάψε ὅλα τά κεριά τοῦ κόσμου, κάψε ὅλο τό λάδι τοῦ κόσμου, πήγαινε σέ ὅλα τά ἐρημοκκλήσια, μιά σου ἁμαρτία δέν σοῦ συγχωρεῖται!
Μπορεῖς νά τό καταλάβεις αὐτό τό πρᾶγμα;…Ἅμα ὑπάρχει καλή προαίρεση μέσα στόν ἄνθρωπο, δέν δυσκολεύεται ὁ Θεός, νά τόν βγάλει μέ τόν τρόπο Του ἀπό τό σκοτάδι στό Φῶς.
Δέν δυσκολεύεται ὁ Θεός ἀπό τίς ἁμαρτίες μας, ἁπλά ζητάει νά τοῦ ἐπιτρέψουμε νά μᾶς λύσει τά χέρια.”