Ημέρες γιορτής και χαράς οι ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, με τους περισσότερους ανθρώπους να βρίσκουν μια ευκαιρία για ανάπαυλα, για ξεκούραση και για δραστηριότητες αναψυχής. Κάποιοι λιγότερο κι άλλοι ίσως περισσότερο, ωστόσο οι γιορτές παρέχουν μια διακοπή των ενεργειών και ενασχολήσεων της καθημερινής ρουτίνας, μια όμορφη ευκαιρία για να αφιερώσουμε ποιοτικό και χαλαρό χρόνο στον εαυτό μας και στους άλλους.
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα με τα γιορτινά στολίδια και τα διακοσμητικά που εν μέσω ήχων, φώτων και αρωμάτων χρωματίζουν ποικιλόμορφα το κλίμα των ημερών, μαζί και με τα γέλια των παιδιών μας δίνουν μια ενισχυτική ώθηση ώστε να νιώσουμε τη χαρά να αναβλύζει. Έτσι επιτρέπουμε στον εαυτό μας στιγμές ανεμελιάς, ξεγνοιασιάς και ενίοτε παιχνιδιού, απολαμβάνοντας τις χαρές της ζωής. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι νιώθουν μελαγχολικά, κάποιοι δεν έχουν ανθρώπους δίπλα τους ή έχουν χάσει αγαπημένους, άλλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την υγεία, ή με τα οικονομικά ή με τις σχέσεις τους κοκ.
Advertisment
Τέτοιες ημέρες, όμως, μπορούμε εμείς να τους δώσουμε ό,τι προαιρείται ο καθείς με περίσσευμα αγάπης και ψυχής επειδή ακόμη και κάτω από δύσκολες συνθήκες οι γιορτές έχουν να μεταδώσουν μηνύματα αγάπης και αλληλεγγύης, πίστεως και ελπίδας. Διότι η ζωή δίχως αυτά τα συστατικά δεν υπάρχει και η αγάπη είναι η πιο θεμελιώδης αξία τόσο των ημερών αυτών, όσο και γενικότερα της ίδιας της ζωής.
Επειδή τίποτε δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη διαμεσολάβηση της αγάπης, όλα τα κίνητρα και όλες οι αξίες ωχριούν ενώπιόν της και ανεξαρτήτως των συνθηκών νομίζω ότι όλοι αγαπούμε τη ζωή και όλοι είμαστε ικανοί να βιώσουμε την αγάπη και να τη μοιράσουμε απλόχερα.
Το ελπιδοφόρο μήνυμα των γιορτών μεταφέρεται με πράξεις στην καθημερινότητα δοθείσης της ευκαιρίας και έτσι όλοι μας φαίνεται να είμαστε σε μεγαλύτερη επαφή με τα αισθήματα της αγάπης, της συμπόνοιας, της αποδοχής και της αλληλεγγύης. Τέτοιες ημέρες οι άνθρωποι βοηθούν ευκολότερα τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους, καθώς η καρδιά μοιάζει να έχει προβάδισμα έναντι του νου και των πολλών καθημερινών απαιτήσεων.
Advertisment
Ευχή των ανθρώπων ως είθισται να εκφράζεται τέτοιες γιορτινές περιόδους, είναι να επεκτείνουμε αυτό το πνεύμα και την αγάπη όλο και περισσότερο και να μη λησμονήσουμε αυτές τις ουσιαστικά πανανθρώπινες αρετές και ποιότητες. Ένα νέο έτος ακολουθεί μαζί με τις ελπίδες για νέα ξεκινήματα και νέες ζωές, με υποσχέσεις και αποφάσεις που όλοι θέλουμε να στηρίξουμε κι αυτά όλα εκκινούν επίσης από την αγάπη. Η καρδιά όταν είναι ανοιχτή τότε μπορεί να καταφέρει θαύματα, αρκεί να βάλουμε και το νου μας να τα υλοποιήσει, να μας τα υπενθυμίζει με κάθε μας ανάσα και σε κάθε βήμα μας.
Επειδή αυτές τις ημέρες παίρνουμε μια καλή γεύση του τι νιώθουμε και πόσα θαυμαστά συμβαίνουν όταν ανοίγουμε την καρδιά μας και πόση χαρά βιώνουμε και αυτό είναι κάτι που έχουμε την ικανότητα να επεκτείνουμε και στον υπόλοιπο χρόνο της ζωής μας. Μια χρήσιμη υπενθύμιση για να την επαναφέρουμε καθημερινά, αφού δεν χρειάζεται κάποια εξωτερική συνθήκη για να ξεδιπλώσουμε όλα αυτά τα αισθήματα και τις αρετές όπως άλλωστε δεν απαιτείται κάποια εξωτερική μεσολάβηση έτσι ώστε να ανοίξουμε την καρδιά μας, προκειμένου για να νιώσουμε την αγάπη και τη χαρά.
Η βαθύτερη ουσία μας ως άνθρωποι είναι η χαρά της ύπαρξης που αναβρύζει από μια απεριόριστη πηγή αγάπης, εννοιολογικώς θα μπορούσαμε να την τοποθετήσουμε στην καρδιά, αλλά δεν είναι το βιολογικό αυτό όργανο υπεύθυνο για την αγάπη. Ολάκερη η ύπαρξη μας διαποτίζεται από αυτήν και το παιχνίδι είναι η φυσιολογική συνθήκη της ζωής, με την έννοια ότι πρώτη η ίδια η Φύση μας το επισημαίνει σε κάθε της έκφανση.
Εάν κοιτάξουμε τα μικρά παιδιά πώς παίζουν, τραγουδούν και γελούν με την καρδιά τους, τότε θα δούμε το προφανές αυτό δίδαγμα της ζωής. Είναι ένα παιχνίδι το οποίο λησμονήσαμε και το παρατήσαμε σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή της ζωής μας, επινοώντας ή ακολουθώντας άλλα προστάγματα από εκείνα της καρδιάς, επειδή ως παιδιά ακολουθούσαμε τις ορέξεις της καρδιάς μας και χαιρόμασταν την ύπαρξη έντονα και παιχνιδιάρικα.
Μεγαλώνοντας μαθαίνουμε όλοι να ακολουθούμε το νου και τη «λογική» του, που ενίοτε συνδέεται με τις λογικές των άλλων και τότε την αποκαλούμε ως την «κοινή λογική», μολονότι δεν υφίσταται ως τέτοια! Αυτή η κοινωνική επιταγή φαίνεται, όμως, να αντικαθιστά το παιχνίδι της ζωής με τον αγώνα και τη χαρά της ύπαρξης με τις ευθύνες, έτσι ώστε η ζωή να φαίνεται πιο γευστική, πιο απολαυστική και πολύ πιο χαρωπή ίσως μονάχα κατά τις εορτές, υπό προυποθέσεις πάντοτε και αυτό σε περιορισμένο χρόνο.
Αυτή η συνέπεια δεν αφορά, βέβαια, την καρδιά, η οποία συνεχίζει να χτυπά ονειρευόμενη και να επιθυμεί τη χαρά, ένα δικαίωμα για όλους τους ανθρώπους και για όλες τις στιγμές. Αυτός είναι ένας όμορφος στόχος να θέσουμε όλοι μας στον εαυτό μας και εάν το επιλέγουμε όλοι μας τότε είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να τον επιτύχουμε, όχι μονάχα για εμάς τους ίδιους, αλλά ταυτόχρονα και για τους γύρω μας.
Έτσι μπορεί να αλλάξει τόσο η δική μας καθημερινότητα, όσο και των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας, όταν ανοίγουμε μόνιμα τις καρδιές μας και ζώντας μέσα από τη χαρά που περικλείουν, μοιράζοντας απλόχερα στον εαυτό μας και στους άλλους την αγάπη. Δεν χρειάζονται εξωτερικοί παράγοντες και αιτίες, η ίδια η ύπαρξη μιλάει μέσα σε όλους μας με μια εσωτερική μικρή φωνούλα και αρκεί να την αφουγκραστούμε ώστε να αποφασίσουμε συνειδητά να εφαρμόσουμε στη ζωή μας την καθοδήγηση της καρδιάς που μας καλεί κάθε ημέρα να ζήσουμε τη χαρά που υπάρχει μέσα και έξω από εμάς.
Αυτή μπορεί να μετατρέψει την ένδεια σε πλούτο, τη μοναξιά σε συντροφιά και την έλλειψη υγείας σε ελπίδα και φροντίδα για μια καλύτερη υγεία, που όταν εμείς είμαστε χαρούμενοι στρώνουμε το έδαφος για να έλθει και αυτή. Όταν εργαζόμουν κάποτε σε ένα νοσοκομείο με περιστατικά που χαρακτηριζόταν ως ανίατα αποθαρρυνόμουν διότι δεν ήξερα πραγματικά πώς να βοηθήσω τους ανθρώπους που ήταν εκεί και που περίμεναν μια χείρα βοηθείας και μια ελπίδα.
Οι περισσότεροι εκεί είχαν ασθένειες βαριές, από άνοιες και εγκεφαλικά έως νευροεκφυλιστικές ασθένειες, σκληρύνσεις κατά πλάκας και πολλές άλλες δύσκολες καταστάσεις. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι το πιο αποτελεσματικό που μπορούσα να προσφέρω δεν ήταν οι γνώσεις αλλά ήταν η αγάπη και περισσότερη χαρά, όσο μπορούσα περισσότερο κι εγώ. Είδα τότε με τα μάτια μου να συμβαίνουν αυτά που κάποιοι αποκαλούν ως θαύματα και είδα ανθρώπους που ήταν στα πρόθυρα της κατάληξής τους να σηκώνονται όρθιοι και χαμογελαστοί.
Μόλο που τα έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια άργησα πολύ να κατανοήσω ότι οι «καρδιές» είναι που γεννούν αυτά τα θαυμαστά και ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί από τη Φύση παρά μονάχα από το νου μας. Έτσι αποφάσισα να ανοίξω κι άλλο στην αγάπη και ακόμη διανοίγω κάθε φορά πιο πολύ επιχειρώντας κι άλλο την κάθε μου στιγμή και διαπίστωσα πώς δεν υπάρχουν πέρατα ούτε όρια στην καρδιά μας.
Όλα είναι εφικτά σε έναν κόσμο αγάπης, για αυτό ετούτες τις γιορτές άνοιξε την καρδιά σου, μαζί της ζήσε τη χαρά σου, απλόχερα μια αγκαλιά μοιράσου και έχε τα μάτια σου ανοικτά, εκείνα της ψυχής και της καρδιάς σου!