Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, στο πλαίσιο του 67ου Φεστιβάλ Φιλίππων, παρουσιάζει την Δευτέρα 26 και την Τρίτη 27 Αυγούστου στις 21.00 στο κτήριο πρώην LORD τα «Υστερόγραφα Όνειρα» της Βαρβάρας Νταλιάνη. Πρόκειται για την πέμπτη παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και είναι βασισμένη στο έργο «Όναρ Ημερόφαντον» του Βασίλη Βασιλικού.
Πώς θα ’ταν να ζούμε στα όνειρά μας; Πώς θα’ ταν να ζούμε τα όνειρά μας; Βασισμένο στο «Όναρ Ημερόφαντον» του Βασίλη Βασιλικού, το Yστερόγραφα Όνειρα -σπονδυλωτό έργο σε ονειρική δομή- αναδεύει ανεκπλήρωτα όνειρα και ελπίδες, βασανιστικές αγάπες και διστακτικούς προορισμούς μιας χώρας και των ανθρώπων της, μέσα από μικρές ιστορίες ονειρικής καθημερινότητας και κέντρο της ένα τυπογραφείο εφημερίδας ονείρων.
Η σκηνοθέτις της παράστασης Βαρβάρα Νταλιάνη μιλά στο Infowoman.gr για την παράσταση, τις προκλήσεις από την καρέκλα του σκηνοθέτη, τον σεξισμό, αλλά και τα επόμενα σχέδιά της
Σκηνοθετείτε την παράσταση «Υστερόγραφα Όνειρα». Μιλήστε μας λίγο για αυτό το έργο.
Η δραματουργία είναι βασισμένη στο «Όναρ ημερόφαντον» του Βασίλη Βασιλικού. Ο συγγραφέας Ειρηναίος αποφασίζει να ιδρύσει μια εφημερίδα για τα όνειρα -την «Επετηρίδα Ονείρων»- και να συλλέξει τα όνειρα όλων των κατοίκων μιας φανταστικής (και παράδοξα πραγματικής) Ελλάδας. Χωρίς κανείς να το περιμένει, αυτά τα όνειρα αρχίζουν να παίρνουν υπόσταση και να καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο χώρο, αλλάζοντας τους όρους της πραγματικότητας.
Ποιο ήταν το κίνητρο να επιλέξετε το βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού για να το μεταφέρετε στη θεατρική σκηνή;
Με συγκίνησε πολύ η θεματική των χαμένων ονείρων, μιας και η δική μου γενιά είναι μια γενιά που έχει μείνει σε ένα μεταίχμιο της ιστορίας της Ελλάδας. Προλάβαμε να κάνουμε όνειρα ως παιδιά, τα οποία όμως δεν μπορέσαμε ως ενήλικες να πραγματοποιήσουμε. Όταν ξεκίνησα να διαβάζω όλα αυτά τα όνειρα που σημειώνει ο Βασιλικός, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ το ανεκπλήρωτο που φέρει η παράθεση τόσων ονείρων. Και έτσι γεννήθηκε η ιδέα της δραματουργίας.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση σε αυτή τη μεταφορά;
Η συνειρμική δομή του βιβλίου, το οποίο σαν υφή κρατήσαμε και στην παράσταση. Ο Βασιλικός βάζει τις ιστορίες να επικοινωνούν σε έναν πυρήνα που δεν είναι ορθολογικός, αλλά λειτουργεί όπως τα όνειρα. Για παράδειγμα, τα πρόσωπα αλλάζουν ιδιότητες, αλλά παραμένουν τα ίδια πρόσωπα με το ίδιο όνομα.
Τι θα έγραφε μία «εφημερίδα ονείρων»;
«Αυτά τα οποία θα θέλαμε να ζούμε που σίγουρα είναι καλύτερα από αυτά που ζούμε», όπως λέει και ο ήρωας της παράστασης.
Βλέπουμε όλο και περισσότερες γυναίκες να κάθονται στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο πάνω σ’ αυτό;
Ότι θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Και μπορώ να πω ότι και τώρα είμαστε ακόμα λιγότερες σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους. Δεν θα έπρεπε να είναι κάποιο μεγάλο γεγονός οι γυναίκες να είναι επί κεφαλής κάποιου χώρου εργασίας. Είναι απλώς μια αυθαίρετη αδικία έναντι των γυναικών. Σκεφτείτε πόσο πιο εξελιγμένος θα ήταν ο κόσμος, αν είχε αξιοποιηθεί όλη η ευφυία της ανθρωπότητας. Πόσο έχουμε χάσει ως κοινωνίες στην επιστήμη και στον πολιτισμό. Πόσο πίσω είμαστε γιατί κάποια από τα πιο λαμπρά και ταλαντούχα (γυναικεία) μυαλά αποσιωπήθηκαν. Υπάρχουν, φυσικά, και άλλα είδη προκαταλήψεων ή εμποδίων, όπως πχ το ταξικό. Είναι τεράστιο εμπόδιο το ταξικό και οικονομικό. Εξίσου μεγάλο με το ζήτημα φύλου. Απλώς μια φτωχή γυναίκα έχει επιπλέον εμπόδιο σε σχέση με τον φτωχό άντρα. Δεν είμαστε όλες οι γυναίκες ίδιες, δηλαδή. Τα χρήματα σου λύνουν πολλά προβλήματα. Απλώς και τα χρήματα πολλές φορές είναι πιο διαθέσιμα στους άντρες. Οι πιο πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου είναι άντρες. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Είναι τρομερό κατόρθωμα και εξέχουσα ικανότητα των γυναικών ότι τα καταφέρνουν εξίσου καλά και πολλές φορές πολύ καλύτερα από τους άντρες. Το ξέρω ότι περνάει απαρατήρητο, αλλά δεν θα πρεπε. Οι γυναίκες που τα καταφέρνουν εξίσου καλά με τους άντρες συναδέλφους τους είναι -αρκετές φορές- κατά πολύ ικανότερές τους. Και θα το τονίσω: είναι κατά πολύ ικανότερες, όχι το ίδιο ικανές. Και αυτό πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε και να τους το αποδώσουμε.
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες ως γυναίκα σκηνοθέτις;
Αποφεύγω να απαντάω σε αυτήν την ερώτηση κάθε φορά που μου την κάνουν, διότι δεν έχω αντιμετωπίσει δυσκολίες ως γυναίκα σκηνοθέτρια, αλλά ως γυναίκα. Αυτό είναι το όλο θέμα, ότι όποιος άνθρωπος και να είμαι, όπως και να λειτουργώ, ό,τι επάγγελμα και αν έχω ή όπως και να σκέφτομαι είμαι πρωταρχικά γυναίκα. Επίσης, θεωρώ ότι για να δοθεί απάντηση σε αυτό πρέπει να γράψω δοκίμιο και θέλω να κρατάω τις απαντήσεις μου όσο πιο σύντομες και σχετικές.
Ο σεξισμός είναι ένα θέμα που δεν έχει λήξει 10.000 χρόνια τώρα και ελπίζω κάποια στιγμή να τελειώσουμε με αυτόν. Είναι τρομερά κουραστικό να είσαι γυναίκα πολλές φορές. Και είναι κουραστικό διότι είναι αδύνατο να λειτουργήσουμε ως άντρες και δεν οφείλουμε να λειτουργήσουμε έτσι, όπως δηλαδή έχουν κοινωνικοποιηθεί οι άντρες. Και αν με ρωτάτε, ο σεξισμός είναι ένα καταστροφικό κοινωνικό φαινόμενο για κάθε φύλο. Έχετε ποτέ ακούσει κουβέντες σεξιστών αντρών; Είναι εντελώς ακατανόητες, αν η κοινή λογική είναι πως οι γυναίκες είναι άνθρωποι. Φέρουν επίσης μια βία η οποία είναι επίσης ακατανόητη και απάνθρωπη. Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε απαλλαγμένες από το φύλο μας. Σε όποιο κλάδο, με όποια ιδιότητα. Είμαστε πρωταρχικά γυναίκες, με όποιον βιολογικό ντετερμινισμό φέρει αυτό. Και αυτό είναι σεξισμός, να έχεις διαρκώς συνείδηση του φύλου σου, γνωρίζοντας ότι το «τάδε» ή «δείνα» δεν θα συνέβαινε αν ήμουν άντρας. Οπότε, και όταν είμαστε επί κεφαλής μιας δουλειάς μοιάζουμε απλώς «παρατοποθετημένες». Άρα μας ανέχονται, άρα θα πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας με λιγότερα, διότι πώς μπορούμε να αξιώνουμε να ζητάμε όσα οι άντρες, αφού δεν ανήκουμε; Είναι ανυπόφορος ο σεξισμός και δημιουργεί φαύλο κύκλο, στον οποίο δεν μπορείς να βγεις κερδισμένη όπως και να αντιδράσεις. Κάτι θα έχεις χάσει.
Τέλος πάντων, για να επανέλθω, βρίσκω δύσκολη τη δουλειά μου -την οποία αγαπώ- όταν τα επίπεδα σεξισμού είναι υψηλότερα. Και είναι λογικό, διότι ο σεξισμός και οι σεξιστές ελλείπονται κοινωνικής και συναισθηματικής ευφυίας. Πώς να μιλήσεις σε έναν άνθρωπο που δεν ακούει; Μιλάω με ενδιάμεσο αυτήν την παραμόρφωση ήχου που λέγεται «σεξισμός». Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Τι σας φορτίζει και τι σας αποφορτίζει;
Εξαρτάται από την περίοδο της ζωής την οποία διανύω κάθε φορά. Σταθερά όμως με κάνουν να νιώθω καλά οι κοντινές μου ανθρώπινες σχέσεις.
Ποια επόμενα σχέδιά σας;
Σίγουρα για ένα διάστημα να ξεκουραστώ, διότι δημιουργικά είχα μια πλούσια χρονιά και είμαι πολύ ευγνώμων γι αυτό. Είμαι σίγουρη όμως ότι η ξεκούραση δεν θα κρατήσει πολύ.
«Υστερόγραφα Όνειρα»
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Νταλιάνη Βαρβάρα
Δραματουργία: Νταλιάνη Βαρβάρα και η ομάδα
Σκηνικός χώρος και Φωτισμοί: Βασίλης Αποστολάτος
Ηχητική Επιμέλεια: Βαρβάρα Νταλιάνη
Επιμέλεια κοστουμιών: H_Theia_Soula
ΔΙΑΝΟΜΗ:
Αναστάσης Γεωργούλας, Πάνος Κούγιας, Δανάη – Αρσενία Φιλίδου
Info
Δευτέρα 26 & Τρίτη 27 Αυγούστου, ώρα 21.00
Κτήριο πρώην LORD, Αγίου Τρύφωνος 14
Τιμές εισιτηρίων: 10€ Κανονικό // 8€ Μειωμένο
Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/depethe-kavalas-ysterografa-oneira/
Απαγορεύεται η είσοδος στο χώρο μετά την έναρξη της παράστασης.
Προπώληση στο Κέντρο Πληροφόρησης Επισκεπτών Δήμου Καβάλας (πρώην ΕΟΤ) Κεντρική Πλατεία, τηλ: 2510-620566, καθημερινά (10:00 – 14:00 και 18:00 – 21:00) ενώ την ημέρα της παράστασης θα γίνεται προπώληση στο ταμείο του χώρου της εκδήλωσης από τις 19:00 το απόγευμα.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 (10.00-14:00).