Λάβαμε από την κόρη του αγίου Πατρός ημών Ιωάννη Καλαΐδη, την κυρία Θεοδώρα και δημοσιεύουμε τα παρακάτω, σχετικά με τον Άγιο Πατέρα της..!
”Η αγαπημένη εικόνα του πατέρα μου ήταν η εικόνα της Αγίας Τριάδος! Πάντα είχε στην τσεπούλα από το αντερί του μια τέτοια εικόνα της Αγίας Τριάδος!
Υπάρχει ένα μοναστήρι στην Τούμπα Σερρών, που επί τριάντα χρόνια πήγαινε ο πατέρας με το τρένο και αγρυπνούσε μπροστά στην εικόνα και πάντα το πρωί του έδιναν την θαυματουργή αυτή εικόνα να την κρατήσει για την λιτανεία! Μου το έλεγε με δάκρυα στα μάτια! Παιδί μου τόσοι πολλοί ιερείς και πάντα δίνουν σε μένα τον τελευταίο να κρατήσω την εικόνα! Είχε πολύ χαρά από αυτή την τιμή που του κανε ο Καλός Θεός! Όλη του η ζωή ήταν μια Πεντηκοστή!
Κάθε φορά που έρχονταν άνθρωποι να πάρουν την ευχή του ή να ζητήσουν βοήθεια για κάτι που τους βασάνιζε, άρχιζε την προσευχή του με το “Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών….” και μετά το “Θεοτόκε Παρθένε χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία…” και μετά το απολυτίκιο των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Μετά προσευχόταν σταυρώνοντας το μέτωπο και τα χέρια του προσερχομένου με λάδι από το ακοίμητο καντήλι, λέγοντας: “Γι’ αυτό το καλό Κύριέ μου που κάνει αυτός ο άνθρωπος και για κείνο το καλό, δώσε του Θεέ μου αυτό που ζητάει! ” Παρακαλούσε με δακρυσμένα μάτια και σπασμένη φωνή από τον πόνο του άλλου, χωρίς να του έχουν πει κάτι αυτοί που έρχονταν! Γνώριζε διά της Θείας Χάριτος τα έργα και τη ζωή αυτού που ερχόταν! Έτσι γίνονταν τα θαύματα και έδινε ο καλός Θεός, διά πρεσβειών του πατέρα, την υγεία ή ένα παιδί που ζητούσαν, πριν του πουν και σταύρωνε τον όγκο του καρκίνου που δεν του είχαν πει ακόμη και εξαφανιζόταν το κακό και γεννιόντουσαν παιδάκια πολλά από άτεκνα ζευγάρια ! Ήταν χαρά Θεού να τον έχεις δίπλα σου, γιατί ήταν ο άνθρωπος του Θεού, αλλά και ο δικός σου, που σε δεχόταν όπως είσαι και σε αγαπούσε και με την αγάπη και την προσευχή του σε διόρθωνε! Στείλε τον Θεέ μου να μας βοηθάει και τώρα όλους εμάς και τις οικογένειές μας!”
Η ευχή του Αγίου Πατέρα μας να μας συνοδεύει πάντοτε! Αμήν!
Μιλτιάδης Τσεσμετζής – εκπαιδευτικός
*****
Όλη του η ζωή ήταν: Χριστός- νηστεία-αγρυπνία – προσευχή.
Έλαβε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος…
Διακονησε ακούραστα χιλιάδες ανθρώπων θεραπευοντας, νουθετωντας, παρηγορωντας…
Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στον Άγιο Γεώργιο, στον Άγιο Αθανάσιο, και στους νεοφανείς Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, στη μνήμη των οποίων ανήγειρε περικαλλη ναό… πολλές φορές συλλειτουργούσε μαζί με τους Αγίους..
Την ώρα της θείας Λειτουργίας πολλές φορές τον έλουζε το Άκτιστο Φως ενώ πολλοί ευλαβείς χριστιανοί τον έβλεπαν να “ίσταται ” πάνω από την γη.
Όταν μιλούσε στα παιδιά για τον Χριστό, μερικά τον έβλεπαν με φωτοστέφανο..
Επέμεινε πάρα πολύ στην τέλεση του Αγίου Ευχελαίου και στην χρήση του αγιασμένου ελαίου.
Κάθε φορά που φεύγαμε έβγαινε στην εξώπορτα για να μας αποχαιρετήσει και συνεχώς μας σταύρωνε και με τα δύο χέρια μέχρι που μπαίναμε στο αυτοκίνητο και φεύγαμε. Μαζί με μας νοιώθαμε ότι σταύρωνε και το δρόμο που βαδίζαμε και τον αέρα που αναπνέαμε και ολόκληρο τον ουρανό που μας σκέπαζε.
Ο παπα Γιάννης εκοιμηθη εν Κυρίω στις 4 Αυγούστου 2009 στο Νεοχώρι κι ενταφιάσθηκε δίπλα στο ιερό του ναού του Αγίου Ραφαήλ.
ΠΗΓΗ