Ακόμη και όταν το προεφηβάκι ή το εφηβάκι σας σάς απαντά κατηγορηματικά «δεν υπάρχει καμία περίπτωση»…
Εφηβεία… Λέτε, λέτε, λέτε, αλλά πολλές φορές αισθάνεστε ότι μιλάτε σε… τοίχο! Παρ’ όλα αυτά, νέα έρευνα δείχνει ότι πάντα κάτι μένει. Ακόμη και όταν το προεφηβάκι ή το εφηβάκι σας σάς απαντά κατηγορηματικά «δεν υπάρχει καμία περίπτωση».
«Τα παιδιά βρίσκονται σε μια ηλικία που ωριμάζουν και θέλουν να παίρνουν μόνα τις αποφάσεις τους», εξήγησε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Illinois Urbana-Champaign, Kelly Tu.
«Η άμεση αντίδρασή τους μπορεί να είναι η αντίσταση ή η απροθυμία, αλλά οι συμβουλές, για το πώς μπορούν να επαναπροσδιορίσουν το πρόβλημα, να σκεφτούν κι άλλες εξηγήσεις ή να δουν τι μαθαίνουν από την εμπειρία τους, τούς μένουν», ανέφερε η Tu.
«Μπορεί να χρειαστούν χρόνο για να τις επεξεργαστούν και να τις αξιολογήσουν. Ίσως δεν τις βρήκαν χρήσιμες σε αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση που συζητούσαν», λέει, προσθέτοντας, όμως, ότι οι συμβουλές της μαμάς είναι ένα εργαλείο που μπορεί να τους φανεί χρήσιμο σε άλλη φάση.
Πώς έγινε η έρευνα
Η μελέτη επικεντρώθηκε σε 100 ζεύγη μητέρας-παιδιού όπου το παιδί πήγαινε στην πέμπτη τάξη. Οι ερευνητές εστίασαν στη συγκεκριμένη ηλικία (περίπου 11 ετών), επειδή είναι συχνά μια δύσκολη περίοδος για τα παιδιά τόσο κοινωνικά όσο και στο σχολείο, ενόψει της μετάβασης από το δημοτικό στο γυμνάσιο.
Κάθε ζευγάρι μαμάς-παιδιού κλήθηκε να αφιερώσει πέντε λεπτά μιλώντας για ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε πρόσφατα το παιδί με το σχολείο.
«Θέλαμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει στις πραγματικές συνομιλίες μεταξύ γονέων και παιδιών», ανέφερε η Tu. «Επικεντρωθήκαμε σε ακαδημαϊκές προκλήσεις, όπως η δυσκολία κατανόησης μιας σχολικής εργασίας, το να βαριέται στην τάξη ή προβλήματα με τη διαχείριση του χρόνου, επειδή οι ακαδημαϊκές προσδοκίες και η πίεση αρχίζουν να αυξάνονται σε αυτήν την ηλικία. Θέλαμε να μάθουμε τι λένε οι γονείς στα παιδιά τους για το πώς να διαχειριστούν τους στρεσογόνους αυτούς παράγοντες και πώς ανταποκρίνονται τα παιδιά».
Στο πλαίσιο της μελέτης, κάθε παιδί και ο δάσκαλός του συμπλήρωσαν επίσης ένα ερωτηματολόγιο που επικεντρώθηκε στο πόσο καλά τα κατάφερε το παιδί στο σχολείο και στο πόσο συμμετείχε στα κοινά.
Όπως φάνηκε από την έρευνα, το γεγονός ότι το παιδί μπορεί να αντιδρά όταν το συμβουλεύει η μητέρα του δεν σημαίνει πως δεν ακούει τις συμβουλές της. Απλά, στην εφηβεία, πολλά παιδιά δεν θέλουν να φαίνεται ότι βασίζονται στη μαμά για καθοδήγηση.
Όμως, με βάση τις αναφορές των παιδιών και των δασκάλων τους, οι συμβουλές φαίνεται πως πιάνουν τόπο και βοηθούν τα παιδιά καθώς προχωρούν στη ζωή τους. Παιδιά, για παράδειγμα, που έδειχναν να απορρίπτουν ή να δέχονται «χλιαρά» τις συμβουλές της μαμάς, έτειναν στην πραγματικότητα να παρουσιάζουν μεγαλύτερη βελτίωση στο σχολείο από τα παιδιά που ακολούθησαν αμέσως τις συμβουλές της. Και μία πιθανή εξήγηση γι’ αυτό είναι ότι όταν ένα παιδί δέχεται τη συμβουλή της μαμάς αμέσως, μπορεί να το κάνει απλά για να βάλει τέλος στη συζήτηση.
Σε κάθε περίπτωση, το να δίνετε στα παιδιά συμβουλές για το πώς μπορούν να χειριστούν διάφορες καταστάσεις είναι σημαντικό.
Σημειώνεται πως η έρευνα κάλυψε τη χρονιά πριν από το γυμνάσιο και μετά τον πρώτο χρόνο σε αυτό.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο τεύχος Μαΐου-Ιουνίου του Journal of Applied Developmental Psychology.
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Θαλάσσια ανεμώνη: Γιατί πρέπει να προσέχουμε να μην την αγγίξουμε
Καρκίνος της ουροδόχου κύστης: Η συνήθεια που αυξάνει τέσσερις φορές τον κίνδυνο
Κολπική μαρμαρυγή: Ποιος διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο, αίτια και συμπτώματα