Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών ο ηθοποιός Δάνης Κατρανίδης. Την είδηση για τον θάνατο του αγαπημένου ηθοποιού γνωστοποίησε ο πρώην πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Σπύρος Μπιμπίλας, σε ανάρτησή του στο Facebook: «Μέσα στην αλλαγή του μήνα έφυγε ο αγαπημένος μας πολυτάλαντος συνάδελφος, φίλος, γελαστό παιδί του θεάτρου, άνθρωπος πνευματικός που με κάθε του κίνηση παρήγαγε πολιτισμό! Αγαπημένε μας Δάνη Κατρανίδη το θλιβερό αυτό νέο συγκλονίζει όλη την καλλιτεχνική μας οικογένεια….Το κενό είναι μεγάλο…».
Ο Δάνης Κατρανίδης γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1949 στο Αιγάλεω. Το 1971 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Αθηνών «Γιώργος Θεοδοσιάδης» και το διάστημα 1971-1978 υπήρξε ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου. Τη θεατρική σεζόν 1978-1979 έγραψε ιστορία Έπαιξε σε όλα τα είδη θεάτρου, από τραγωδία και κωμωδία μέχρι μιούζικαλ και επιθεώρηση, ενώ άκρως αξιόλογη ήταν η συμμετοχή του στο θέατρο του ραδιοφώνου. Δίδαξε στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Ίασμος» και στο Θεατρικό Εργαστήρι «Βασίλης Διαμαντόπουλος».
Ως λάτρης της θάλασσας και δεινός ιστιοπλόος είχε στο ενεργητικό του δεκάδες συμμετοχές και κατακτήσεις σε αγώνες ανοικτής θαλάσσης. Το 1971, παντρεύτηκε με την επίσης ηθοποιό (και συμμαθήτρια του στη Σχολή του Γ. Θεοδοσιάδη) Μίρκα Παπακωνσταντίνου. Χώρισαν το 1977.
Δήλωση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του Δάνη Κατρανίδη.
Ο Δάνης Κατρανίδης υπήρξε ένας σπουδαίος ηθοποιός, που αφήνει πίσω του διακριτό στίγμα, αξιοποιώντας στο έπακρο το ταλέντο του και τελειοποιώντας τα εκφραστικά του μέσα. Μας χάρισε, σε μια πορεία πενήντα ετών, σημαντικές θεατρικές ερμηνείες, σε ένα ευρύτατο ρεπερτόριο. Η ευχέρεια με την οποία υπηρέτησε απαιτητικότατους ρόλους, αλλά και η φυσικότητα με την οποία επέβαλλε την παρουσία του στη σκηνή, μαγνητίζοντας το κοινό, έκρυβαν ένα χάρισμα που είχε καλλιεργηθεί με αφοσίωση και συνεχή δουλειά. Τα επιλεκτικά περάσματα του Δάνη Κατρανίδη από τη μεγάλη οθόνη και την τηλεόραση επιβεβαίωσαν τη σφραγίδα του ως σημαντικού ερμηνευτή.
Ο Δάνης Κατρανίδης κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση των ομοτέχνων του και του μεγάλου κοινού. Αξίζει να θυμόμαστε και άλλες πλευρές του, όπως τη συστράτευσή του, με πλείστους συναδέλφους του, υπέρ της Δημοκρατίας στο δημοψήφισμα του 1974, που φανέρωσε την ευαισθησία του ως πολίτη.
Στην οικογένειά του, τους πολλούς φίλους του και τους ομοτέχνους του απευθύνω ειλικρινέστατα συλλυπητήρια.