«Πίστευε και … Ερεύνησε!» Είναι η απόδοση που προτιμώ εγώ για το ρητό…
Φιλοσοφικά ειδικά, αυτή η απόδοση είναι πολύ έγκυρη, αφού βασικό αξίωμα της φιλοσοφίας είναι η μελέτη και η έρευνα των πάντων προκειμένου να βρούμε την αλήθεια.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ένα σύστημα από “πιστεύω” που έχουν ριζωθεί μέσα μας. Άλλος πιστεύει στο Θεό, άλλος στην επιστήμη, άλλος πιστεύει στους εξωγήινους και ούτω καθεξής. Και η έλλειψη πίστης, είναι κι αυτό πίστη τελικά.
Είναι τόσο δύσκολο να “αλλαξοπιστήσει” κανείς, όσο είναι κάθε ψυχοδυναμική μεταβολή του εαυτού μας. Δηλαδή απίστευτα δύσκολη. Κι αυτό διότι νιώθουμε αισθήματα ασφάλειας όταν πιστεύουμε από παλιά σε κάτι, τα οποία απειλούνται όταν αλλάζουμε σύστημα πεποιθήσεων. Και η αίσθηση ασφάλειας πολύ δύσκολα εγκαταλείπεται…
Μία διαδικασία ψυχανάλυσης ή ενδοσκόπησης σε φέρνει αντιμέτωπο με τέτοιου είδους μεταβολές που καλείσαι να εφαρμόσεις για να αλλάξει κατ’επέκταση ο εαυτός σου και ολόκληρη η ζωή σου.
Είναι όντως καμιά φορά ακατόρθωτο να αποχωριστείς τα “γνώριμα” μονοπάτια και να δεις τα πράγματα αλλιώς. Να αρχίσεις ξαφνικά να πιστεύεις στον εαυτό σου από κει που ένιωθες μειονεκτικά, να δοκιμάσεις να κάνεις κάτι που οι άλλοι δεν περιμένουν από σένα, πόσο μάλλον να τολμήσεις να πετάξεις τις ταμπέλες που έχεις και να εκφράσεις κάτι νέο.
Για να συμβεί κάτι τέτοιο χρειάζεται όχι μόνο έρευνα, αλλά και χτίσιμο πίστης. Δεν συμβαίνει από τη μία στιγμή στην άλλη και θέλει δουλειά.
Και τι εννοούμε πια με αυτή τη “δουλειά” που όλοι λένε ότι χρειάζεται προκειμένου να βελτιώσουμε την ψυχολογία μας;
Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, εδώ εμφανίζεται ο ρόλος της έρευνας. Προκειμένου να αλλάξουμε ψυχολογία, θα πρέπει να ερευνήσουμε εξονυχιστικά την τωρινή μας ψυχολογία και να ρίξουμε φως στα μονοπάτια που συνηθίζει να τριγυρνάει το μυαλό μας. Με λίγα λόγια να ενεργοποιήσουμε την παρατηρητικότητα μας και την αναλυτικότητά μας με εστίαση στον εαυτό μας.
Αποκτώντας ένα βαθμό αυτογνωσίας, θα είμαστε ύστερα σε θέση να επηρεάσουμε τις σκέψεις που κάνουμε αυτόματα, όπως επίσης και όλα τα “πιστεύω” που μπορεί να μη μας εκφράζουν τελικά.
Έτσι τελικά θα δούμε να συμβαίνει μία μεταμόρφωση. Τα περιοριστικά πιστεύω θα εξασθενήσουν και τη θέση τους θα πάρει η πίστη στην ίδια τη ζωή και τον εαυτό μας. Θα παρατηρήσουμε μια ανεμπόδιστη ροή επικοινωνίας με τα συναισθήματά μας η οποία θα γίνει προσωπική πυξίδα.
Σίγουρα πρόκειται για έναν όμορφο εσωτερικό προορισμό που όλοι έχουμε επισκεφθεί, αλλά ίσως μέσα στην ομίχλη χάσαμε τα ίχνη του.
Γι’ αυτό, πίστεψε το…ερεύνησε το…και βρες το!
Όπως λέει και ο αγαπημένος J.R.R. Tolkien:
“Χωρίς πίστη είναι αυτός που λέει αντίο όταν ο δρόμος γίνεται σκοτεινός”