Η γνωστή σε όλους «Βιταμίνη του Ήλιου», παραδόξως, δεν περιλαμβάνει μία βιταμίνη. Αποτελεί γενική ονομασία μιας ομάδας βιταμινών που εμφανίζουν παρόμοια δράση με αυτή της χοληκαλσιφερόλης (βιταμίνη D3), όπως είναι η εργοκαλσιφερόλη (βιταμίνη D2), μορφή της βιταμίνης D που συντίθεται με την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας.
Πρόκειται για μια λιποδιαλυτή βιταμίνη η οποία παρέχεται από λίγα τρόφιμα ζωικής, κυρίως, προέλευσης, αλλά έχει βρεθεί και σε ορισμένα φυτά με τη μορφή της D2.
Η μορφή της D3 αποτελεί την πιο αξιόπιστη και σταθερή μορφή της βιταμίνης σε σχέση με την D2 για την αύξηση των επιπέδων της στο αίμα, ενώ υπάρχουν τρεις τρόποι για τη λήψη της:
* Η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία για τουλάχιστον 30 λεπτά από τις 10:00 μέχρι 15:00, όταν οι ακτίνες του ήλιου είναι πιο κάθετες.
* Η λήψη της μέσω της διατροφής και
* Τα συμπληρώματα διατροφής.
Τι προκαλεί η έλλειψή της;
Οι σοβαρότερες επιπλοκές της έλλειψης βιταμίνης D είναι τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου στο αίμα, η εγκατάσταση ραχίτιδας στα παιδιά(μια πάθηση που οδηγεί σε παραμόρφωση των οστών και καθυστέρηση της ανάπτυξης), η ανάπτυξη οστεομαλακίας (διαταραχή που οδηγεί σε λέπτυνση των οστών) και οστεοπόρωσης στους ενήλικες.
Όσον αφορά τη συμπτωματολογία της έλλειψης βιταμίνης D δεν υπάρχουν ξεκάθαρα και ειδικά ενοχλήματα, ενώ αρκετοί ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί ακόμα και σε σημαντική έλλειψη. Τα συνηθέστερα συμπτώματα που περιγράφονται είναι κόπωση, γενικευμένη μυική αδυναμία, κράμπες, πόνος στις αρθρώσεις, αδυναμία συγκέντρωσης, κεφαλαλγίες.
Στις αιματολογικές εξετάσεις τιμές 25 (OH) D3>30 ng/ml θεωρούνται φυσιολογικές, τιμές 25 (OH) D3 20-30 ng/ml θεωρούνται ενδεικτικές ανεπάρκειας της βιταμίνης και τιμές 25 (OH) D3
Η γενική σύσταση είναι οι ενήλικες να προσλαμβάνουν 800 IU (International Units) βιταμίνης D ημερησίως για τη διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων βιταμίνης D (αν και οι ηλικιωμένοι πιθανώς να χρειάζονται μεγαλύτερες δόσεις) και να καταναλώνουν ψάρια δύο φορές την εβδομάδα.
Ποιες τροφές την περιέχουν;
Όπως αναφέραμε παραπάνω, ο οργανισμός προσλαμβάνει τη βιταμίνη D κυρίως μέσω της σύνθεσής της στο δέρμα μας με την επίδραση της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας.
Η άλλη λιγότερο σημαντική πηγή βιταμίνης D είναι η πρόσληψη μέσω των τροφών. Λίγες τροφές είναι πλούσιες σε βιταμίνη D και αυτές είναι ορισμένα «λιπαρά» ψάρια (όπως ο σολομός, το σκουμπρί, ο τόνος, ο μπακαλιάρος, η πέστροφα, οι σαρδέλες), το μουρουνέλαιο, τα αυγά και το βοδινό συκώτι.
Όσον αφορά τα συμπληρώματα, οι κυριότερες μορφές τους είναι η εργοκαλσιφερόλη (βιταμίνη D2) και η χοληκαλσιφερόλη (βιταμίνη D3). Συνιστάται η χορήγηση βιταμίνης D3, καθώς η χοληκαλσιφερόλη αποτελεί τη φυσική μορφή και έχει τη δυνατότητα να ανεβάσει τα επίπεδα της ολικής βιταμίνης D αποτελεσματικότερα. Η θεραπεία υποκατάστασης της βιταμίνης D είναι πολύ ασφαλής και συνήθως δεν παρατηρούνται προβλήματα από τη χορήγηση της.
Με πληροφορίες από Iatronet.gr