Δεν γίνεται σχέση χωρίς βάσανο. Και δεν το εννοούμε με πατροπαράδοτους τρόπους του στυλ “η αγάπη
πρέπει να πονάει”, ούτε με προεκτάσεις που μπορεί να πάρει μια τέτοια νοοτροπία. Αυτό που εννοούμε
είναι ότι οι περισσότερες σχέσεις δοκιμάζονται, άλλοτε σκληρά και απροσδόκητα, άλλοτε με μικρά,
καθημερινά πράγματα που μαζεύονται.
Και είναι ορισμένα πράγματα που κάτω από τη μύτη σου τρώνε τα θεμέλια της σχέσης σου. Και εμείς
σου τα βάλαμε εδώ, περιεκτικά αλλά καθόλου ωραία, για να φυλάς τα νώτα σου.
Η τεμπελιά
Το να βαρεθείς είναι αναμενόμενο, συμβαίνει σε όλες τις σχέσεις. Δεν γίνεται, κάποια στιγμή θα φτάσετε
πολύ κοντά στο να μάθετε τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Το να τεμπελιάσεις όμως όταν φτάσεις εκεί είναι
τεράστιο λάθος.
Οι παρεξηγήσεις που δεν λύνονται
Και αν τουλάχιστον δεν μπορούν να λυθούν, πρέπει να έχουν αναφερθεί. Αλλιώς αυτά μαζεύονται μέσα
μας και τις περισσότερες φορές θα ξεσπάσουν την χειρότερη δυνατή στιγμή. Αλλά μέχρι να ξεσπάσουν,
όλες αυτές οι παρεξηγήσεις θα γίνουν…
…περιφρόνηση
Απλά πράγματα: Προσθέτεις νεύρα, συνεχίζεις να προσθέτεις για αρκετό καιρό, και μαζί τους νέα
χαρακτηριστικά για τον σύντροφό σου, βάσει του τι έκανε για να σου προκαλέσει τα νεύρα. Και κάποια
στιγμή αναρωτιέσαι γιατί έφαγες την ζωή σου με αυτόν τον άνθρωπο. Δεν λέμε ότι δεν θα έχεις πέσει
αναγκαστικά μέσα, αλλά υπήρχε πολύ πιο σύντομος δρόμος να το ανακαλύψεις αυτό και να συνεχίσεις
τη ζωή σου.
Η ασάφεια
Το να μένει μια σχέση στο κάζουαλ για αρκετό καιρό δεν είναι κακό, εφόσον είναι σύμφωνοι και οι δύο. Το
να γίνεται αυτό με μισόλογα και “μα κοίτα τι καλά που περνάμε, γιατί να το βαρύνουμε τώρα” θα οδηγήσει
στην παραπάνω παράγραφο.
Οι μεγάλες προσδοκίες
Οι άνθρωποι είναι για να τους δεχόμαστε όπως μας έρχονται. Το πώς θα εξελιχθούν στο μέλλον δεν
μπορούμε να το ξέρουμε, και σίγουρα δεν έχουμε δικαίωμα να το ελέγξουμε. Με άλλα λόγια, μην ξεκινάς
σχέση με τις δυνατότητες που βλέπεις σε έναν άνθρωπο για το μέλλον, αλλά με βάση ό,τι έχεις μπροστά σου τώρα.
Ο φόβος
Ο φόβος έρχεται από μέσα μας και λέει πράγματα που πολλές φορές είναι παράλογα. Μας πείθει, όμως.
Η ανασφάλειά μας δεν γίνεται να λαμβάνει τόσο μεγάλο βήμα όταν μαζεύουμε τη σύγκλητο μες στο
κεφάλι μας. Έχει την τάση να μην μιλάει παραπάνω απ’ ό,τι πρέπει.