Όσιος Γεώργιος, Από την μια στιγμή στην άλλη την έκανε έμπειρη μοδίστρα!

Όσιος Γεώργιος της Δράμας (Καρσλίδης).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η Κωνσταντινιά σκέφτηκε ότι έπρεπε κι εκείνη να φύγει [από το μοναστήρι του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη], αν και κάθε φορά της κόστιζε που αποχωριζόταν τον παππούλη.

Όμως, έκπληκτη τον άκουσε να της λέει:
– Κωνσταντινιά, κάθησε, πουλί μου, εσύ. Έχεις ένα σακκάκι να μου ράψεις.

Εκείνη σάστισε, καθώς δεν είχε ιδέα από ραπτική.

Ο Γέροντας της έφερε μία χλαίνη μαύρη και της ζήτησε να τη μετατρέψει σ’ ένα σακκάκι στα μέτρα του.

– Παππούλη, συγχωρέστε με, είπε ντροπαλά. Δεν ξέρω εγώ να ράβω…
– Πώς δεν ξέρεις! Ξέρεις, και μάλιστα πολύ καλά!

Έμεινε μόνο να τον κοιτάζει απορημένη.

Πήγε και της έφερε μία ραπτομηχανή που δούλευε με το χέρι και της είπε να ξεκινήσει.

Εκείνη τόλμησε να ρωτήσει:
– Γέροντα, μήπως δεν πρέπει να ράψουμε σήμερα που είναι γιορτή των Θεοφανείων;
– Οι γιορτές είναι πολλές, της απάντησε. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα κάνουμε το απαραίτητο.

Και τελειώνοντας, στάθηκε όρθιος για να του πάρει μέτρα. Ούτε μεζούρα υπήρχε, ούτε τίποτα.

Έριξε τη χλαίνη πάνω του και με λίγη κλωστή προσπάθησε να κάνει το περίγραμμα. Από εκεί και πέρα ούτε η ίδια κατάλαβε τι έγινε…

Ξαφνικά, όπως η ίδια ομολογεί, ήταν σαν να μεταβλήθηκε σε έμπειρη μοδίστρα.

Χειρίστηκε, για πρώτη φορά στη ζωή της, την ραπτομηχανή και έφτιαξε ένα τέλειο σακκάκι, με πέτα, με τσέπες με καπάκι και εξώγαζα.

Πίστεψε πλέον και η ίδια ότι ήταν μία μικρή μοδιστρούλα!

Η χαρά της, και πιο πολύ η έκπληξή της, ήταν απερίγραπτες!

Ο Γέροντας πήρε το κεφαλάκι της μέσα στις του παλάμες και της είπε κι αυτός χαρούμενος:
– Γιαβρίμ, είδες που τα κατάφερες;

Ακόμη και τέτοια «δώρα» ήξερε να κάνει ο Γέροντας, για να δώσει λίγη χαρά στα αγαπητά του παιδιά…

Από το βιβλίο «Όσιος Γεώργιος της Δράμας, Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων», έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος Ταξιάρχες (Σίψα), Δράμα 2011.