Η αποδοχή αποτελεί μια σχεδόν οικουμενική ανθρώπινη επιθυμία. Εξάλλου, εξελιχθήκαμε με τέτοιο τρόπο που επιβιώνουμε μόνο σε ομάδες, μέσα στις οποίες η προσαρμογή, ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχία. Η ανάγκη του ανήκειν βρίσκεται στο DNA μας.
Εντούτοις, ορισμένες φορές αυτή η ανάγκη λαμβάνει κεντρικό ρόλο στη ζωή μας, τόσο που μπορεί να μας αποπροσανατολίσει πλήρως. Μπορεί να αναλύουμε κάθε βλέμμα και κάθε λέξη που έχει αποδέκτες εμάς. Να προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε αν οι άλλοι μας κρίνουν θετικά ή αρνητικά. Κάποιος που μπορεί να περάσει χωρίς να μας χαιρετήσει μπορεί να μας πείσει ότι δεν αξίζουμε προσοχής. Και σ’ αυτή μας την προσπάθεια να αρέσουμε, βάζουμε πάντα τους άλλους σε προτεραιότητα, κυνηγώντας έναν έπαινο, πιεζόμαστε να γίνουμε επιτυχημένοι, ελκυστικοί και εργατικοί, ώστε να νιώσουμε ότι αξίζουμε. Αλλά τι βρίσκεται πίσω από αυτό το άγχος να αρέσουμε και γιατί κάποιοι είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό από άλλους;
Σε πολλές περιπτώσεις, πρόκειται για μια ηχώ από το παρελθόν, όπου κάτι ή κάποιος μας προσέφεραν την τρυφερότητα και τη σύνδεση μόνο υπό όρους, για τα οποία έπρεπε να παλέψουμε σκληρά και που δεν τα αξίζαμε πραγματικά. Έτσι, δημιουργήθηκε μια αίσθηση ντροπής, αφού αναπόφευκτα συνειδητοποιήσαμε δεν ήμασταν τέλειοι. Ή ίσως ο άνθρωπος που σας φρόντιζε, όταν ήσασταν παιδιά ήταν συναισθηματικά απόμακρος, σωματικά ή λεκτικά κακοποιητικός και σας έθετε ανεκπλήρωτους όρους. Πιθανώς να είχατε υποστεί bullying στο σχολείο ή να μην νιώθατε ότι είχατε μια θέση μέσα στην ανταγωνιστική κουλτούρα που μας περιβάλλει.
Ή ίσως και να μην μπορείτε να βρείτε κάποια εξήγηση. Αυτό που απλά γνωρίζετε είναι ότι νιώθετε ανασφαλείς και ανάξιοι και αυτό σας οδηγεί στο να βασίζεστε στους άλλους για επιβεβαίωση. Βεβαίως, το να θέλουμε να μας βλέπουν οι άλλοι θετικά δεν είναι απαραίτητα κακό. Όλοι χρειαζόμαστε μια αντίληψη του πώς οι άλλοι μας βλέπουν και το πώς τους επηρεάζουμε. Αλλά αν προβληματιζόμαστε υπερβολικά για το τι οι άλλοι πιστεύουν για εμάς, θα καταλήξουμε να γίνουμε αυτό που μόνο οι άλλοι θέλουν και όχι ο,τι εμείς επιθυμούμε να είμαστε. Και η ειρωνεία εδώ είναι ότι με αυτό τον τρόπο αν και αναζητάμε την ευτυχία μέσω της αποδοχής, στο τέλος καταλήγουμε στο ακριβώς αντίθετο, στη δυστυχία.
Διαμορφώνοντας μια νέα στάση ζωής
Αν αναγνωρίζετε ότι είστε αγχώδεις για το αν αρέσετε, υπάρχουν κάποια μικρά βήματα που μπορείτε να κάνετε για να επαναφέρετε τις σχέσεις σας με τον εαυτό και τους άλλους σε υγιή επίπεδα.
1. Δείτε τα πράγματα από την σωστή οπτική γωνία
Λέγεται ότι οι άνθρωποι θα ενδιαφέρονταν πολύ λιγότερο για το τι πιστεύει ο κόσμος γι΄ αυτούς, αν γνώριζαν το πόσο λίγο οι άλλοι πραγματικά τους σκέφτονται. Κι αυτό είναι αλήθεια. Όλοι έχουμε πολλά ζητήματα που απασχολούν το νου μας. Έχουμε επίσης και τις δικές μας ανασφάλειες. Αν ανησυχείτε για το πώς φανήκατε σε κάποιον που μόλις γνωρίσατε, έχετε υπόψη σας ότι και εκείνος μάλλον σκέφτεται ακριβώς το ίδιο.
2. Αμφισβητήστε τις σκέψεις σας
Οι άνθρωποι τείνουμε εύκολα προς τις γνωστικές διαστρεβλώσεις και προς τα μοτίβα αρνητικών σκέψεων που μπορεί να βλάψουν τη διάθεση ή τη συμπεριφορά μας. Για παράδειγμα, υποθέτουμε το χειρότερο ή αφαιρούμε τα καλά στοιχεία από μια κατάσταση και εστιάζουμε στα κακά. Ή μπορεί να υπεραναλύουμε και να βγάζουμε βιαστικά και αυθαίρετα συμπεράσματα. Δώστε την απαιτούμενη προσοχή στις σκέψεις σας και αμφισβητήστε τις, για να μη μένετε με λανθασμένες εντυπώσεις. Πιθανώς να ανακαλύψετε ότι τρώγεστε με κάτι που τελικά δεν υφίσταται.
3. Ξεχάστε την τελειότητα
Είναι δύσκολο να αποτινάξουμε από πάνω μας την αντίληψη αυτή, ότι αν τα κάνουμε όλα σωστά, θα αγαπηθούμε και θα θαυμαστούμε. Αλλά αυτή είναι μια άκαρπη προσπάθεια, όχι μόνο επειδή η τελειότητα αποτελεί μια ψευδαίσθηση, αλλά και επειδή αυτό που οι άνθρωποι σκέφτονται για εσάς έχει περισσότερο να κάνει με εκείνους παρά με εσάς.
4. Γνωρίστε τον εαυτό σας
Τι είναι αυτό που πραγματικά σας αρέσει; Και το οποίο επιθυμείτε αληθινά; Κάνετε επιλογές για την καριέρα, τις σχέσεις και το παρελθόν σας επειδή τις θέλετε ή επειδή ευχαριστούν ή εντυπωσιάζουν κάποιον άλλο; Αφήστε τον εαυτό σας να επιχειρήσει νέα πράγματα και αναρωτηθείτε «Τι είναι αυτό που θα αναζητούσα και θα απολάμβανα, αν δεν ανησυχούσα ότι θα κριθώ από άλλους;».
5. Βρείτε τους πραγματικούς σας φίλους
Κάπου εκεί έξω, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να ταυτιστούν μαζί σας και να σας εκτιμήσουν γι’ αυτό ακριβώς που είστε. Μη σπαταλάτε το χρόνο σας επιμένοντας με εκείνους που αναμένουν να ικανοποιείτε συνεχώς τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους. Καλλιεργείστε την αυθεντικότητα και θα βρεθείτε με άτομα που προορίζονται για εσάς. Γιατί το πραγματικό ανήκειν εκπληρώνεται μόνο όταν είμαστε οι πραγματικοί, αυθεντικοί εαυτοί μας με τους άλλους και μόνο όταν έχουμε επιτεύξει την αυτο-αποδοχή.
6. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να είναι ευάλωτος
Μπορεί να είναι τρομακτικό να πάτε ενάντια στο ρεύμα, να αντισταθείτε, να πάρετε το ρίσκο ή να γευτείτε την αποδοκιμασία των άλλων. Αλλά αποφασίστε τι είναι αυτό που αξίζει για εσάς, εμπιστευτείτε τον εαυτό σας και τολμήστε το. Δεν εξελισσόμαστε, παίζοντας πάντα εκ του ασφαλούς· αλλά επιτρέποντας και στον εαυτό μας κάποιες φορές να αποτύχει.
7. Δεχτείτε ένα χέρι βοηθείας
Το άγχος που νιώθετε για το τι σκέφτονται οι άλλοι, μπορεί ορισμένες φορές να ξεπεραστεί με λίγη αυτεπίγνωση. Αλλά σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά για εκείνους που αντιμετωπίζουν κάποιο ψυχικό τραύμα ή διαταραχή, η επαγγελματική βοήθεια θα σας βοηθήσει να φτάσετε στη ρίζα του προβλήματος και των συναισθημάτων σας. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να λάβει τη φροντίδα που χρειάζεται, αντί να παρατείνετε τον πόνο σας.
8. Γίνετε φίλος με εσάς
Είναι σκληρό για να το αποδεχτείτε, αλλά ποτέ δεν πρόκειται να κάνετε κάποιον να είναι σαν και εσάς, ό,τι και αν κάνετε. Όμως, δείτε και τη θετική πλευρά: Κανείς άλλος δεν πρόκειται να το καταφέρει επίσης. Επομένως, αποδεχτείτε τον πόνο της απογοήτευσης που αναπόφευκτα θα νιώσετε, όταν συνειδητοποιήσετε ότι δεν έχετε συνδεθεί απόλυτα με κάποιον και εστιάστε σε έναν στόχο που θα σας οδηγήσει να γίνετε το άτομο που θέλετε να είστε- μάθετε να αγαπάτε εσάς, με τα μειονεκτήματά σας.