Προσπαθούμε συνέχεια να ορίσουμε την σχέση μας με τον σύντροφό μας, να κάνουμε τα πράγματα να δουλέψουν καλύτερα, να καταλαβαίνουμε τα μοτίβα συμπεριφοράς μας και τα δικά του και να βγάλουμε μια άκρη. Και, προφανώς, δεν είναι πάντα εύκολο. Κανείς δεν είπε πως οι σχέσεις δεν έχουν δουλειά.
Αυτό που μπορεί να γίνει, όμως, είναι να τις ομαδοποιήσουμε. Σύμφωνα με τις ισορροπίες που έχουν μεταξύ τους οι δύο σύντροφοι, προκύπτουν πέντε τύποι σχέσεων, ο καθένας με τα προτερήματα αλλά και τα προβλήματά του. Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί.
1. Ανταγωνιστικός και control freak
Εδώ έχουμε έναν συνδυασμό ανθρώπων που ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για το ποιος έχει τα σκήπτρα. Ποιος θα έχει τον τελευταίο λόγο σε μία κουβέντα, και ειδικά σε έναν καυγά. Και οι δύο πιστεύουν πως η άποψή τους είναι πιο σημαντική και πως κάνουν το καλό για την σχέση τους, αλλά καταλήγουν να έχουν πολλές εντάσεις. Στα καλά νέα, κανείς δεν θα σας πει βαρετούς ανθρώπους, και οι εντάσεις βοηθούν την σεξουαλική ζωή. Στα κακά νέα, αυτές οι σχέσεις έχουν μεγάλη πιθανότητα να τελειώσουν πρόωρα, εκτός κι αν οι σύντροφοι καταφέρουν με ειρηνικό τρόπο να “χωρίσουν” τα πράγματα στα οποία θα παραδέχονται ο ένας τον άλλο, ένα μερίδιο του ελέγχου.
2. Ενεργητικός και παθητικός
Ο ένας παίρνει αποφάσεις και ο άλλος λέει “Οκέι”. Δεν είναι συχνό φαινόμενο οι διαφωνίες, και τις καλές στιγμές, τα πράγματα φαίνονται όντως (και μπορούν να είναι) πολύ καλά. Αυτή η τόσο έντονη διαφορά όμως στις προσωπικότητες μπορεί να φέρει αισθήματα περιφρόνησης που να οδηγήσουν σε χωρισμό ή απιστία. Πολλές φορές το άτομο που παίρνει τις αποφάσεις μπορεί να νιώσει πως ο σύντροφός του τον εκμεταλλεύεται, ή το παθητικό άτομο να αισθάνεται μειονεκτικά.
3. Επιθετικός και συμπονετικός
Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν, επειδή δεν έχουμε να κάνουμε με τον ένα σύντροφο να θέλει κάθε βράδυ πίτσα και να μην ακούει όχι. Εδώ μιλάμε για περιπτώσεις στις οποίες η συμπεριφορά γίνεται καταπιεστική, μέχρι και κακοποιητική. Το άτομο που πρέπει να διαχειρίζεται τα ξεσπάσματα του επιθετικού συντρόφου νιώθει συνεχώς πως πρέπει να προσέχει τα λόγια του και δεν αισθάνεται άνετα να επικοινωνήσει, μεγαλώνοντας το χάσμα. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν σε τέτοιες σχέσεις υπάρχουν καλές στιγμές, οι οποίες δημιουργούν συνήθως θετικές σκέψεις στο θύμα, τύπου “Ναι, μαλώνουμε, αλλά αλήθεια με αγαπάει πολύ”. Αυτή δεν είναι μια σχέση στην οποία πρέπει να μείνεις, εκτός κι αν το άλλο άτομο σου αποδείξει έμπρακτα ότι έχει αλλάξει.
4. Ζωές παράλληλες
Τίποτα δεν πάει στραβά, αλλά δεν λες ότι γίνεται και κάτι εδώ. Δύο άνθρωποι που σίγουρα τρέφουν μεγάλη συμπάθεια ο ένας για τον άλλο – ειδικά αν το δεις συγκριτικά με τους υπόλοιπους ανθρώπους – αλλά δεν αλληλεπιδρούν και τόσο. Δεν έχουν πολλά κοινά, ίσως το σεξ να είναι αυτό που κρατά την σχέση ζωντανή. Δεν λέμε ότι μια σχέση τέτοια δεν μπορεί να δουλέψει, αλλά θα χρειαστεί λίγη περισσότερη θερμότητα. Επειδή η ψύχρα σκοτώνει όλα τα συναισθήματα, και τα σκοτώνει βίαια και αργά.
5. Αμοιβαία αποδοχή
Αυτό ακούγεται τέλειο. Και, ιδανικά, είναι. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που μια τέτοια σχέση μπορεί να είναι τοξική, ειδικά σε προχωρημένες ηλικίες και σε περιπτώσεις παντρεμένων ζευγαριών που ίσως έπρεπε να έχουν χωρίσει εδώ και μερικά χρόνια. Επειδή αμοιβαία αποδοχή είναι το να λες “Σ’ αγαπάω ακριβώς για αυτό που είσαι”, όπως και το “Σ’ έχω συνηθίσει, και πού θα βρω καλύτερα;”