Σε έχουν πείσει πως δεν αξίζεις πολλά, αξίζεις λίγα και μάλιστα πάρα πολύ λίγα. Εσύ γνέφεις ευγενικά δείχνοντας ότι η άποψη τους μετράει για εσένα και όχι λίγο, αλλά αρκετά τόσο που πιστεύεις τις κουβέντες τους. Ξεχνάς όμως πως το τι θεωρούν οι άλλοι πως εσύ αξίζεις είναι κάτι καθαρά προσωπικό και μάλιστα αποτελεί ένα δικό τους επινόημα. Σίγουρα δεν βασίζεται στην πραγματικότητα, ωστόσο εσύ επιλέγεις να το (απο)δέχεσαι.
Το πιστεύεις, επειδή δεν έχεις ούτε αυτοεκτίμηση ούτε αυτοπεποίθηση ούτε φυσικά σε αγαπάς. Όμως, αυτά που χάνεις όταν δεν (ανα)γνωρίζεις την αξία σου είναι πολλά και αρκετά σημαντικά. Μόνο εσύ ξέρεις πόσο και τι αξίζεις, άντε και το πολύ πολύ να το γνωρίζουν και τα πολύ δικά σου άτομα. Αυτά τα οποία είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Όταν γνωρίζεις όμως την πραγματική σου αξία, δεν σε δίνεις όπου κι όπου. Δεν σε μοιράζεσαι εύκολα. Για να γίνει κάποιος κομμάτι της ζωής σου, δύναται να περάσει δοκιμασίες και όλες αυτές θα απαιτούν υπομονή και επιμονή. Θα πρέπει να παλέψει για αυτό. Όταν προσπαθείς για κάτι, όταν πλέον κατορθώνεις να το αποκτήσεις, αποκτά περισσότερη αξία. Έτσι το σέβεσαι και το εκτιμάς. Έτσι άλλωστε δημιουργούνται οι υγιείς ανθρώπινες σχέσεις που λατρεύεις να παρακολουθείς στις ρομαντικές ταινίες, χρειάζεται αμοιβαία προσπάθεια και πίστη σε κάτι για να ανθίσει.
Όταν ξέρεις πόσο και τι αξίζεις , δεν συμβιβάζεσαι εύκολα, γιατί οι συμβιβασμοί σε κουράζουν ψυχικά και η ψυχολογική σου κατάσταση είναι πάνω από όλα. Η ζωή σου αποκτά νόημα. Σε βάζεις σε προτεραιότητα, όλα αυτά τα χρόνια που στέκουν με παράπονο πίσω σου, φωνάζουν δυνατά εκφράζοντας μια απορία, ένα γιατί. Το γιατί μένει αναπάντητο, αλλά την απάντηση την ξέρεις και την ξέρω καλά, επειδή είναι δύσκολο να λες όχι στους άλλους. Σκέφτηκες μήπως όμως ότι είναι πιο δύσκολο να λες συνέχεια όχι σε σένα;
Ασημίνα Σακλάκη, φοιτήτρια Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του ΑΠθ.