Το Λύκειο Ελληνίδων Αμμοχώστου είναι το σήμα κατατεθέν της πολιτισμικής δημιουργίας της πόλης αλλά και ένα σημείο αναφοράς στην παιδεία, τον πολιτισμό και τις τέχνες ολόκληρης της Κύπρου του περασμένου αιώνα.
Στο Λύκειο, το οποίο ίδρυσε το 1930 η Μαρία Ιωάννου και στο οποίο εκτός από τη μουσική, διδάσκονταν μπαλέτο και θέατρο, πέρασαν τα περισσότερα παιδιά της Αμμοχώστου, αγόρια και κορίτσια, για να μάθουν κάποιο όργανο, μπαλέτο, απαγγελία και άλλες πνευματικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Το επιβλητικό αυτό κτήριο στέκει ακόμα και λίγα πράγματα στην εξωτερική του εμφάνιση μαρτυρούν αυτό που συμβαίνει μέσα, το οποίο κατάφερα χθες να καταγράψω όταν γλιστρώντας πίσω από την απαγορευτική κορδέλα, βρήκα μια πόρτα στο πίσω μέρος η οποία δεν ήταν καρφωμένη και την άνοιξα.
Η στέγη πάνω από τη σκηνή έχει καταρρεύσει και πουλιά έχουν φτιάξει φωλιές σε ότι απέμεινε από αυτήν. Αυτό ήταν μάλλον αναμενόμενο. Αυτό που αντίκρισα όμως ήταν μια θάλασσα από ρούχα, κυρίως γυναικεία και παιδικά, χιλιάδες ρούχα.
H αρχική μας εκτίμηση ήταν πως ίσως να ήταν το αποτέλεσμα ίσως του πλιάτσικου από τα σπίτια και τα καταστήματα που έγινε τις πρώτες μέρες μετά την κατάληψη, τα οποία είχαν μεταφερθεί εκεί κατά χιλιάδες αλλά μετά το κλείσιμο της πόλης έμειναν απλά εκεί.
Ωστόσο, δεν ήταν αυτό. Βαρωσιώτες που είδαν τις φωτογραφίες μας εξήγησαν πως τα ρούχα αυτά δεν είναι εκείνα που μαζεύτηκαν στο πλιάτσικο με όλα τα άλλα υπάρχοντα των Αμμοχωστιανών και διανεμήθηκαν μετά την κατάληψη της Αμμοχώστου.
Τα είχαν μαζέψει Βαρωσιώτες ως βοήθεια για τους πρόσφυγες της Κερύνειας μετά την πρώτη φάση της Εισβολής, πριν γίνουν και οι ίδιοι πρόσφυγες. Τότε που ούτε καν το φαντάζονταν.
Και είναι εκεί μαζεμένα εκεί εδώ και 46 χρόνια με το καθένα να έχει μια δική του ιστορία να πει. Ένα μνημείο στη βαρβαρότητα του πολέμου και την τραγωδία της Αμμοχώστου.
Μισό σχεδόν αιώνα μετά, το ξακουστό Λύκειο, ζει παρέα με τα ρούχα των Βαρωσιωτών και πουλιά. Εκεί όπου ανέβαιναν θαυμαστές παραστάσεις, εκεί όπου η Αμμόχωστος έχτισε την ζηλευτή της πολιτιστική παράδοση, εκεί όπου μίλησαν ο Λιπέρτης, ο Μυριβήλης, ο Βενέζης και τόσοι άλλοι, συγγραφείς, καλλιτέχνες και επιστήμονες, είναι αυτό που βλέπει κανείς στις φωτογραφίες.
*Σημειώνεται ότι οι φωτογραφίες είναι πραγματικής ιδιοκτησίας του Κώστα Κωνσταντίνου και της εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ.