Οι γνωριμίες ήταν δύσκολες πριν από την πανδημία, αλλά τώρα έχουν γίνει ακόμα πιο περίπλοκες. Ποιος θα το περίμενε ότι μπορείς να πληγωθείς και κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας.
Η διαχείριση της κοινωνικής απόστασης με έναν σύντροφο είναι ήδη αρκετά σκληρή, αλλά όταν κανείς είναι single, δυσκολεύεται ακόμα περισσότερο να παραμείνει θετικός και να μη βυθιστεί στην απομόνωση. Αυτή η πανδημία έχει προσθέσει άλλο ένα φράγμα στο φόβο του αγνώστου, και ο κόσμος διστάζει να γνωρίσει και να συνδεθεί με νέους ανθρώπους.
Την τελευταία δεκαετία παρατηρούσα έναν ολοένα αυξανόμενο φόβο γύρω από τη δέσμευση. Κι αυτή η συνειδητοποίηση μπερδεύει όταν κανείς αντιλαμβάνεται με τι ευκολία κάναμε εύκολα σχέσεις ξανά και ξανά, οι οποίες όμως πάντα έληγαν λίγο πριν αυτές απαιτήσουν μεγαλύτερη αφοσίωση και προσπάθεια.
Πρόσφατα, γνώρισα κάποιον χωρίς καν να το περιμένω και ήμουν βέβαιη ότι αυτή η γνωριμία ήταν πολύ διαφορετική. Όμως έκανα και πάλι λάθος. Ορισμένες φορές, αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να περνάω μέσα από τόσες απογοητευτικές και ενίοτε τοξικές σχέσεις μόνο για να φτάνω ξανά στο σημείο μηδέν.
Το βιώνει αυτό κάποιος άλλος; Να έχει κουραστεί πια από τις εισαγωγές, από τις ελπίδες, από την έκθεση προς έναν άλλο άνθρωπο και όλα αυτά να πηγαίνουν χαμένα. Είναι εξουθενωτικό και σταδιακά θρέφουν το απαισιόδοξο κομμάτι μέσα μου.
Αυτός, όμως, είναι ο ένας τρόπος με τον οποίο μπορώ να δω τα πράγματα και το πού βρίσκομαι αυτή τη στιγμή – ο πιο άνετος τρόπος. Κι αν τοποθετούσα το νου μου σε μια άλλη διαδρομή, μία λιγότερο άνετη; Βλέπετε, είναι εύκολο να εστιάσουμε στο αρνητικό – και να δημιουργήσουμε μια αφήγηση που μας καθιστά θύματα. Είναι εύκολο να φωνάξουμε: Γιατί σε εμένα; Αλλά μπορεί αυτό να βοηθήσει κανέναν; Όχι.
Συνεπώς, πώς αλλάζεις την αφήγηση ώστε να σε ωφελήσει και ίσως να απομακρύνει εκείνο το μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι σου; Για αρχή, ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε γιατί αυτό συμβαίνει σε εμάς. Αντιθέτως, μπορούμε να αναρωτηθούμε τι μπορούμε να μάθουμε και πώς να εξελιχθούμε μέσα από αυτό;
Κοιτώντας πίσω, μετανιώνω για πράγματα που είπα ή έκανα στις σχέσεις μου. Έκανα ορισμένα ντροπιαστικά λάθη, και κάποιες φορές πάνω από μία φορά. Αλλά κάποια στιγμή σταμάτησα να επαναλαμβάνω τα ίδια, έκανα κάποια άλλα, αλλά ταυτόχρονα εξελίχθηκα.
Έχω βρεθεί σε ένα σημείο όπου δεν έχω πια μίσος, εμπάθεια και πικρία και κάνω μεγάλη προσπάθεια να εξασκήσω την αποδοχή. Είναι περίπλοκη η διαδικασία αντιμετώπισης μιας αποτυχημένης σχέσης; Φυσικά, αλλά έχω μάθει να τη χειρίζομαι καλύτερα από το παρελθόν κι αυτό το βλέπω ως προσωπικό επίτευγμα.
Σκεφτείτε πόση ενέργεια θα μπορούσατε να δώσετε στο παρόν σας αν σταματούσατε να ξαναπαίζατε στο νου σας το παρελθόν. Κοιτώντας πίσω τυφλώνεστε από όλα όσα στέκονται μπροστά σας και από όλες τις μελλοντικές δυνατότητες.
Το πρόβλημα με την αποδοχή είναι ότι ορισμένες φορές ένα μέρος που το νιώθουμε γνώριμο το αισθανόμαστε πιο ασφαλές από το άγνωστο. Οπότε επιστρέφουμε πίσω σε πρώην και σε ανθρώπους που μας πλήγωσαν, προσπαθώντας να ξαναχτίσουμε κάτι με νέα τούβλα που όμως δεν ταιριάζουν εκεί.
Γι’ αυτό είμαι εδώ για να σας υπενθυμίσω ότι ανεξαρτήτως εμπειρίας ή ηλικίας, είναι πάντα δυνατό να βρείτε ξανά την αγάπη – και την αξίζετε. Θέλω μια σχέση, αλλά γνωρίζω ότι δεν τη χρειάζομαι. Αν θα μπορούσα να δώσω στο νεότερο εαυτό μου ένα μήνυμα, αυτό θα ήταν να σταματήσει να περιμένει μια σχέση για να νιώσει ολόκληρος ή ευτυχισμένος. Η κατανόηση της διαφοράς ανάμεσα σε μια ανάγκη και σε μια επιθυμία είναι ακριβώς αυτό που θα διασφαλίσει ότι θα καταλήξετε με το σωστό άτομο.
Μπορεί να μην είμαι σε μια αποκλειστική σχέση, αλλά έχω αμέτρητους φίλους και οικογένεια, για τους οποίους θα έκανα τα πάντα. Όταν γράφω, μοιράζομαι τη φωνή μου και συνδέομαι με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Έχω μια πληθώρα σχέσεων που έχω διατηρήσει μέσα στα χρόνια.
Δεν μου λείπει η έκφραση και η ανθρώπινη σύνδεση. Η ανησυχία της απουσίας μιας ερωτικής σχέσης δεν κάνει τίποτε άλλο από το να με αποσπά από όλες τις άλλες σημαντικές σχέσεις που στέκονται μπροστά μου.
Δεν είσαι μόνος/η εκτός κι αν επιλέξεις να παγιδευτείς μέσα σε μια ιστορία που ζει μέσα στο κεφάλι σου και σε κάνει θύμα. Δεν υπάρχει η τέλεια εξίσωση που θα πετύχει την απόλυτη αποδοχή σκληρών αληθειών, οπότε πάρε το χρόνο σου να νιώσεις το δυσάρεστο συναίσθημα. Αλλά όταν αυτό περάσει, άφησέ το πίσω. Δεν έχει πια άλλο σκοπό και λειτουργία στη ζωή σου, στέκεται μόνο εμπόδιο.
Alyssa Lynn Malmquist