1NEWS – ΝΕΑ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ορθοδοξια

Δεν πείθει μία ιεροσύνη η οποία επιθυμεί περισσότερο να φαίνεται παρά να είναι


Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε το πρωί της Δευτέρας η γιορτή του Αγίου Γρηγορίου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Θεολόγου, η εις Επίσκοπον χειροτονία του εψηφισμένου Μητροπολίτη Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Βησσαρίωνος.

Της Θείας Λειτουργίας, που τελέστηκε στον Πατριαρχικό Ναό, προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, συμπαραστατούμενος από τους Αρχιερείς, Μύρων κ. Χρυσόστομο, Ανθηδώνος κ. Νεκτάριο, Επίτροπο του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, Ικονίου κ. Θεόληπτο και Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλο.

Πριν από την χειροτονία, όπως αναφέρει το protothema.gr, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στην ομιλία του, εμφανώς συγκινημένος, αναφέρθηκε στην πολυετή διακονία του εψηφισμένου Μητροπολίτου κ. Βησσαρίωνος στην Πατριαρχική Αυλή, απευθύνοντάς του εγκάρδιους λόγους οικοδομής και πατρικές συμβουλές επιστηριγμού της νέας εκκλησιαστικής αποστολής του ως Ποιμενάρχου της Ιβηρικής Χερσονήσου.

“Δικηκόνησες ευόρκως εν Φαναρίω, εξόχως ως Μέγας Αρχιμανδρίτης. Διεκρίθης διά την αυστηράν τήρησιν του Πατριαρχικού Τυπικού, το οποίον ως ορθώς ετόνιζες, είναι «ουσία» και όχι «τύπος». Ευθυτενής, ευλαβέστατος, σοβαρός, καλλικέλαδος, ετέλεις τας ιεράς ακολουθίας με υποδειγματικήν ιεροπρέπειαν. Αι εκφωνήσεις, αγγελικαί˙ η θυμίασις, εν τελειότητι ασυγκρίτω˙ το «Άνω σχώμεν τας καρδίας» μας ανεβίβαζεν εις τον ουρανόν. Εκράτεις το Ιερόν Ευαγγέλιον και τα Τίμια Δώρα, όπως ήθελε και συνεβούλευε τους κληρικούς μας ο μακαριστός Πατριάρχης Αθηναγόρας, όχι ως «άνθρωπος κοινός», αλλά βηματίζων τελετουργικώς «ως ασώματος άγγελος».

Εντυπωσιακή η παραδοσιακή, γοργόρυθμος, και εις χαμηλήν βάσιν εμμελής ανάγνωσις εκ μέρους σου των Οίκων των Χαιρετισμών ενώπιον της ιεράς εικόνος της Θεοτόκου εις τον Πατριαρχικόν Ναόν. Όντως, όλη η αλήθεια της πίστεώς μας ευρίσκεται, κατά τους λόγους συγχρόνου σοφού θεολόγου, εις την πράξιν και την βίωσιν της Θείας λατρείας: «Μόνο σωστή λατρεία, τίποτε άλλο – θα ήταν έκρηξη πολιτιστική», και ημείς προσθέτομεν αναγέννησις υπαρξιακή και αψευδής μαρτυρία «περί της εν ημίν ελπίδος». Πράγματι, εις την λατρευτικήν ζωήν συμπνυκνώνεται ολόκληρος η Ορθοδοξία, αποκαλύπτεται η Εκκλησία ως «κόσμος του κόσμου» και ως «εικών» της μελλούσης Βασιλείας.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Παναγιώτατος, σημείωσε: Όπως λέγει ο Άγιος Γρηγόριος, αι ψυχαί θεραπεύονται, με σταθερόν στόχον την σωτηρίαν και τον αιώνον προορισμόν του ανθρώπου, «διαφόρω λόγω και αγωγή». Και προσθέτει: «Τους μεν άγει λόγος, οι δε ρυθμίζονται παραδείγματι, οι μεν δέονται κέντρων, οι δε χαλινού. Οι μεν γαρ εισι νωθείς, και δυσκίνητοι προς το καλόν, ούς τη πληγή του λόγου διεγερτέον» (ο.π., § 30»).

Στην ομιλία του είπε: « Η καλή μαρτυρία των διακονούντων την Εκκλησίαν είναι «πίστις, δι’ αγάπης ενεργουμένη» (Γαλ. ε’, 6). Δεν έχει απήχησιν, δεν πείθει, μία ιερωσύνη, η οποία επιθυμεί περισσότερον να φαίνεται παρά να είναι, να επιδεικνύεται παρά να θυσιάζεται. Η θυσιαστική ιερωσύνη είναι πάντοτε προσωποκεντρική, συγκεκριμένη σχέσις με ζωντανά πρόσωπα, με κατανόησιν και ενσυναίσθησιν. Η ζωή του κληρικού είναι σχέσις ζωής μετά του Μεγάλου Αρχιερέως, του κατ’ εξοχήν «Άλλου», και μετά του «άλλου», του αδελφού, «υπέρ ου Χριστός απέθανε». (Ρωμ. ιδ’, 15).”

Αμέσως μετά, ο εψηφισμένος Μητροπολίτης Ισπανίας και Πορτογαλίας, στην αντιφώνησή του, υπενθύμισε τον ποιητικό στίχο «Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη” [Γ. Σεφέρης, Ένας Γέροντας στην Ακροποταμιά (Κάϊρο, 1942)], προκειμένου να εκφράσει με απλότητα τα έντονα συναισθήματά του την ξεχωριστή αυτή στιγμή, σημειώνοντας ότι:

“Είναι άλλωστε αυτή η απλότητα που εκπλήσσει τους προσκυνητές που φτάνουν για πρώτη φορά στις αυλές της Μεγάλης Εκκλησίας: από το δωρικό ύφος της Πατριαρχικής ψαλμωδίας μέχρι την αρχοντική απλότητα του ίδιου του Πατριάρχη. Δεν έχει ανάγκη η Μεγάλη Εκκλησία να «φορτώσει το πρόσωπό της με τα μαλάματα» της κοσμικής εξουσίας για να εμφανιστεί δήθεν ισχυρή, διότι κατέχει Εκείνον τον έναν και μοναδικό πολύτιμο μαργαρίτη (Μτ. 13:46). Ούτε προσμετρά τους πιστούς Της με το πλήθος των αριθμών, έχοντας εντρυφήσει στα μαθηματικά του Ευαγγελίου όπου το ένα πρόβατο που έχει χαθεί αξίζει όσο και τα άλλα ενενήντα-εννέα (Λκ. 15:4). Ως πολιτογραφημένος Φαναριώτης, ας μου επιτραπεί να πω και εγώ με την ίδια ανεπιτήδευτη απλότητα «τα λιγοστά μου λόγια».

Το να μιλήσει κανείς για τον εαυτό του τούτη την ώρα φαντάζει παράκαιρο. Ό, τι συντελείται εντός της Εκκλησίας είναι έξοδος, είναι τελετή εξόδιος, εκτός του εαυτού και καθοδόν προς τον Άλλον. Ιδιαιτέρως, όμως, κατά την ώρα της εις επίσκοπον χειροτονίας όπου καλείται κανείς, όπως και εγώ τούτη την ώρα – την ώρα της “προσωπικής μου Πεντηκοστής” όπως λανθασμένα λέγεται, ωσάν να μπορούσε μια Πεντηκοστή να είναι ποτέ μόνο “προσωπική” – να αποβάλει την μέριμνα του εαυτού και να αναβάλει στους ώμους του τον Άλλον, τύπος και υπόμνηση του οποίου αποτελεί το αρχιερατικό ωμόφοριο.

Ζυγίζει, όμως, ο ζυγός του αρχιερατικού ωμόφορου περισσότερο για εκείνον ο οποίος, ως εγώ κατά την παρούσα ώρα, προχειρίζεται επίσκοπος του Οικουμενικού Θρόνου, επωμιζόμενος την επιπρόσθετη ευθύνη μιας ανόθευτης παραδόσεως αιώνων, μιας αδιάκοπης και συνεχούς μαρτυρίας, εγγεγραμμένος εντός ενός κύκλου του οποίου μεν το κέντρο ευρίσκεται εδώ, σε τούτο το Σεπτό Κέντρο της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας, αλλά του οποίου η περιφέρεια εξακοντίζεται εις τα πέρατα της Οικουμένης”.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο νεοχειροτονηθείς Μητροπολίτης Ισπανίας και Πορτογαλίας, αφού έλαβε την Αρχιερατική Μίτρα και την ράβδο από τα χέρια του Παναγιωτάτου, τέλεσε, κατά την τάξη, την απόλυση από τον Πατριαρχικό Θρόνο.

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Σεβ. Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανος, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος και Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Αλικαρνασσού κ. Αδριανός, Τράλλεων κ. Βενιαμίν και Αραβισσού κ. Κασσιανός, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος κ. Paul Fitzpatrick Russell, Νούντσιος του Βατικανού στην Τουρκία, o Γενικός Πρόξενος της Ουκρανίας στην Πόλη, Εντιμ. κ. Oleksandr Gaman, μαζί με στελέχη του Προξενείου, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και πλήθος πιστών από την Πόλη.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης τίμησε τη μνήμη του προκατόχου του, Γρηγορίου Ζ’

Επί τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Θεολόγου, η Α.Θ. Παναγιότης ο Πατριάρχης μετέβη, σήμερα, το μεσημέρι, στην Ι. Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, και έψαλε τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του προκατόχου του Γρηγορίου Ζ’ (1923-1924), ο οποίος είχε δώσει τον Τόμο Αυτοκεφαλίας στην Αγιωτάτη Εκκλησία της Πολωνία,


Source link

Σχετικές αναρτήσεις

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Δεχομαι Διαβαστε περισσοτερα