Γέροντας Φιλόθεος: Ο Αρχιερέας πήγε να σβήσει την φωτιά που περικύκλωσε τον αγράμματο Ιερέα!
Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980).
(Γλωσσική διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Κάποτε ένας Αρχιερέας έκανε περιοδεία στην επαρχία του. Πήγε σε ένα χωριό, στο οποίο ήταν ένας ιερέας, που ήταν αγράμματος. Δεν ήξερε γράμματα, αλλά ήξερε, γνώριζε τον Θεό. Πίστευε στον Θεό.
Δεν είχε την σοφία του κόσμου ούτε την επιστήμη, αλλ’ είχε την σοφία και την χάριν του Αγίου Πνεύματος, την οποίαν είχαν οι Άγιοι Απόστολοι, οι πριν αγράμματοι ψαράδες της Τιβεριάδας θάλασσας.
Ήταν, λοιπόν, πολύ προικισμένος από την σοφία και την χάριν του θεού. Γιατί; Διότι πίστεψε στον Θεό και τον αγάπησε με όλην του την ψυχήν και με όλην του την καρδία και γι’ αυτό ο Θεός ήταν μαζί του και τον φώτιζε.
Όταν άρχισε την περιοδεία του ο Αρχιερέας και πριν μεταβεί στο χωριό πήγε σε μία κωμόπολη, στην οποίαν ήταν 34 ιερείς εγγράμματοι, αλλά στερημένοι της σοφίας και της χάριτος, την οποίαν είχε εκείνος ο αγράμματος.
Και όταν τους είπε ο Αρχιερέας ότι θα πάει στο χωριό του αγράμματου ιερέως, οι ιερείς του είπαν·
– Μην πας, Σεβασμιώτατε, διότι θα στενοχωρηθείς.
– Γιατί; τους λέγει.
– Διότι αυτός είναι αγράμματος, δεν ξέρομε πώς ο προκάτοχός σας τον έκανε ιερέα. Είναι κούτσουρο. Δεν γνωρίζει τίποτα και μην πάτε, διότι θα στενοχωρηθείτε.
– Ίσα ίσα, τους λέγει, πρέπει να πάω για να δω εάν είναι αληθινά αυτά που μου λέτε, να τον διορθώσω ή να τον παύσω από ιερέα.
Και επήγε στο χωριό. Δεν λειτούργησε όμως, αλλά κάθισε και παρακολούθησε να δει τον ιερέα, εάν πραγματικά δεν ήξερε να λειτουργήσει. Κάθισε στον Δεσποτικό θρόνο. Έβαλε τον ιερέα και λειτούργησε μόνος του.
Εκείνος, προσκύνησε τις άγιες εικόνες με ευλάβεια και εισήλθε στο ιερό και ντύθηκε την ιερατική του στολή. Έκανε την προσκομιδή.
Ο Αρχιερέας πλησίασε στην θύρα και παρακολουθούσε και έβλεπε ότι με φόβο πολύ και με προσοχή έκανε την αγία προσκομιδή· και όταν ήλθε η ώρα, που είπε το «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», βλέπει ο Αρχιερεύς, ω εξαίσιο θαύμα!
Ότι τον ιερέα εκείνον τον περικύκλωσε φλόγα, φωτιά και δεν καιγόταν. Ήταν μέσα στην φωτιά, και επειδή νόμισε ότι έπιασε φωτιά, κατέβηκε από το στασίδι του να πάει να τον βοηθήσει, να την σβήσει, αλλ’ ενώ κατέβαινε άκουσε τον ιερέα να λέγει τα ειρηνικά και σταμάτησε.
Τι συμβαίνει, λέγει, δεν καταλαβαίνει αυτός ο άνθρωπος την φωτιά που τον περικύκλωσε; Για να λέγει όμως τα ειρηνικά κάτι συμβαίνει. Ή δεν αισθάνεται την φωτιά που τον καίει ή κάτι άλλο μυστήριο είναι αυτό το οποίο βλέπω.
Εξακολούθησε λοιπόν, είπε όλα τα ειρηνικά, έκανε τις αιτήσεις, έκανε την μικρά είσοδο, μέσα στην φλόγα, ντυμένος την φλόγα και μόλις διακρινόταν.
Έκανε και την μεγάλη είσοδο.
Έλεγε δε τα λόγια της αγίας Λειτουργίας με μεγάλη προσοχή, σαν να βρισκόταν πραγματικά έμπροσθεν του θρόνου του Θεού, μπροστά στον Θεό.
Όταν τελείωσε την Λειτουργία, και μετά που έβγαλε τα ιερατικά του, ο Αρχιερέας, γεμάτος από θαυμασμό και έκπληξη, γονάτισε μπροστά στον ιερέα και του λέγει με κατάνυξη:
– Ευλόγησόν με, γνήσιε δούλε του αληθινού Θεού.
Ο ιερέας εξεπλάγη, βλέποντας τον Αρχιερέα μπροστά του γονατιστό, και του λέγει:
– Σεβασμιότατε, τι κάνετε! Εσύ πρέπει να με ευλογήσεις. Το έλαττον υπό του κρείττονος ευλογείται, όχι εγώ ο αμαρτωλός, ο κατώτερος, ο ανάξιος.
Και ο Αρχιερέας του λέγει:
– Ου δύναμαι ευλογείσαι τον εν πνεύματι και πυρί λειτουργούντα.
Δεν είμαι, λέγει, σε θέση, σε κατάσταση να ευλογήσω εγώ εκείνον ο όποιος λειτουργεί με πνεύμα και φωτιά.
Και ο ιερέας νομίζοντας ότι, όσοι λειτουργούν, όλοι κατά την Λειτουργία γίνονται φωτιά, λέγει προς τον Αρχιερέα:
– Και είναι δυνατόν, Σεβασμιότατε, να λειτουργεί κανείς, να υπηρετεί τον Βασιλέα του παντός, τον όποιον τρέμουν τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ και υμνεί πάσα πνοή και κτίσις, και τρέμουν οι άνω Θρόνοι, είναι δυνατόν, να μη γίνεται φωτιά; Το λέγει άλλωστε και ο Προφήτης Δαβίδ, «ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα»…
Απόσπασμα από την «Περί Εκκλησίας» ομιλία του Ιερομονάχου, π. Φιλοθέου Ζερβάκου που περιέχεται στην έκδοση, ο «Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, (Ο ουρανοδρόμος οδοιπόρος), 1884-1980», τόμος πρώτος, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.