~ Κάποια φορά ο πατήρ Σωφρόνιος [ο μετέπειτα π. Ευμένιος (Σαριδάκης)] αρρώστησε εκεί στο Μοναστήρι [Ιερά Μονή Αγίου Νικήτα που βρίσκεται στην κοινότητα Αχεντριά, του δήμου Αρχανών Αστερουσίων, στην Κρήτη].
Μας είπε σχετικά: Βγάζω κάτι δερματικά στο σώμα μου. Μου λέει ο Ηγούμενος, «να πας στην Αθήνα να εξεταστής».
Μου δίνουν τα ναύλα, μπαίνω στο καράβι να πάω στην Αθήνα.
Δεν καθόμουν μέσα, αλλά έξω στο κατάστρωμα. Νύχτωσε, είχε κακό καιρό, κύματα ψηλά.
Ξαπλώνω κάτω, γυρίζω τα μάτια, βλέπω τον ουρανό. Νύχτωσε, κρύωνα, κρύωνα.
Ήρθε ο Πρόδρομος, με σκεπάζει με μία βελέντζα, να μην κρυώνω. Δεν μου μιλά, δεν του μιλώ.
Ο Τίμιος Πρόδρομος! Ποιος ήρθε; Ο Πρόδρομος!
Ο Πρόδρομος με τα μαλλιά του, με τα στριφτά του γένια.
Δεν μου λέει τίποτε, δεν του λέω τίποτε, μόνον που με σκέπασε να μην κρυώνω.
Τέλος έφτασα στην Αθήνα, πάω στους γιατρούς, με εξετάζουν, δεν συμφωνούν τι έχω.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, «Πατήρ Ευμένιος, Ο ποιμήν ο καλός και θαυματουργός».
Επιμέλεια Στέλιος Κούκος
πηγή: pemptousia.gr