Είναι τέλειο να σου λένε σ’ αγαπώ. Το “σ’ αγαπώ” όμως πρέπει να λέγεται και η πρόταση να τελειώνει εκεί. Δεν έχει όρους, δεν έχει δεξιές ή αριστερές στροφές, και κυρίως δεν πρέπει να εχει “αλλά”.
Κι αυτό είναι ένα κείμενο για όλες εκείνες τις φορές που το αλλά ήρθε και κατέστρεψε μια δήλωση αγάπης, ένα μέλλον στο οποίο πιστεύαμε και το είδαμε να χάνεται. Σ’ αγαπώ, αλλά…
…δεν έχω χρόνο για κάτι σοβαρό αυτή τη στιγμή.
…η δέσμευση με τρομάζει πολύ.
…δεν μπορώ να φανταστώ να μην κάνω σεξ με άλλους.
…σε βλέπω μόνο φιλικά.
…αλλά δεν σε θέλω.
…δεν σε έχω ερωτευτεί.
…είμαι σε σχέση και δεν θέλω να την εγκαταλείψω.
…το μόνο που με νοιάζει είναι η καριέρα μου.
…δεν μπορώ να με φανταστώ να ζω κάθε μέρα μαζί σου.
…δεν νομίζω να δουλέψει.
…τι θα πουν οι γύρω;
…τι θα πουν οι δικοί μας;
…δε μπορώ να χαλάσω τον γάμο μου.
…δε μπορώ να χάσω την ανεξαρτησία μου.
…απλά δεν νομίζω να ταιριάζουμε έτσι.
…φοβάμαι το σεξ θα καταστρέψει την σχέση μας.
…φοβάμαι τον εαυτό μου σε μια σχέση.
…αλλά δεν αγαπώ μόνο εσένα.
…δεν είναι σωστό…
…δεν πρέπει…
…είναι λάθος.