Άγιος Πανάρετος επίσκοπος Πάφου (1 Μαΐου)

Ο άγιος Πανάρετος ήταν επίσκοπος Πάφου της Κύπρου κατά τον 18ο αιώνα. Άξιος του ονόματός του, ήταν ενδεδυμένος με όλες τις αρετές, όχι μόνο εκείνες του άγρυπνου και πονετικού απέναντι στο ποίμνιό του ιεράρχη, αλλά και με εκείνες ενός ασκητή, επιδιδόμενος κρυφά σε αγώνες αντάξιους των Πατέρων της ερήμου. Προφασιζόμενος το εύθραστο της υγείας του, έτρωγε λίγο, μια φορά την ημέρα, μετά τον εσπερινό, και στη συνέχεια αποσυρόταν στο δωμάτιο του, όπου περνούσε ορθός όλη την νύχτα προσευχόμενος. Όταν έφθασε στο τέλος του βίου του, έσκαψε ο ίδιος τον τάφο του, φόρεσε λευκά νεκρικά ενδύματα και είπε να καλέσουν τον πρώην μητροπολίτη Καρπάθου για να εξομολογηθεί και να λάβει την θεία Κοινωνία· κατόπιν εκοιμήθη εν ειρήνη αφού ευλόγησε τον λαό του. Όταν ο πρωτοσύγκελος θέλησε, παρά τις συστάσεις του εκδημήσαντος, να ντύσει το λείψανό του κατά το έθος, κατάπληκτος ανακάλυψε ότι μια αλυσίδα τύλιγε σφικτά το σώμα του σε σχήμα σταυρού και με τον καιρό είχε χωνευτεί βαθιά μέσα στη σάρκα του. Το περιφανές λείψανο, μαρτύριο των μυστικών αγώνων του αγίου, μεταφέρθηκε στην κατοικία του αρχιεπισκόπου Κύπρου, όπου και έγινε πηγή ιαμάτων για πλήθος ασθενών που προσέρχονταν να το προσκυνήσουν.

(Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τ. 9ος Μάϊος. Εκδ. Ινδικτος σ. 17).

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.