Άγιος Βίκτωρ της Μασσαλίας († 21 Ιουλίου ±388)

Άγιος Βίκτωρ της Μασσαλίας.

Ο νικηφόρος αυτός αθλητής του Χρίστου γεννήθηκε από ευγενή οικογένεια της Μασσαλίας κατά τον 3ο αιώνα. Ακολούθησε την στρατιωτική σταδιοδρομία και υπηρέτησε τον αυτοκράτορα με γενναιότητα και αφοσίωση. Όταν όμως ο Μαξιμιανός επισκέφθηκε την Μασσαλία (περί το 388) με σκοπό να καταδιώξει του χριστιανούς, ο Βίκτωρ, αντί να κρυφθεί, αρνήθηκε να λάβει την πληρωμή του και άρχισε να ενθαρρύνει τους συστρατιώτες του που ήσαν χριστιανοί σαν κι αυτόν να μη φοβηθούν τους αποτείνοντας το σώμα, για να κριθούν άξιοι των ουρανίων τροπαίων.

Νύκτα και ημέρα πήγαινε από σπίτι σε σπίτι προτρέποντας τους πιστούς στον αγώνα της Πίστεως και συντρόφευε τους μάρτυρες μέχρι τον τόπο του μαρτυρίου. Συνελήφθη με την σειρά του κι αυτός και οδηγήθηκε σιδηροδέσμιος στον αυτοκράτορα.

Μένοντας ακλόνητος μπροστά στις απειλές, όπως και στις απατηλές υποσχέσεις του τυράννου, απέρριψε τη ματαιότητα της λατρείας των ειδώλων ομολογώντας το Χριστό ως μοναδικό Θεό. Ο αυτοκράτορας διέταξε να τον σύρουν στους δρόμους και τον παρέδωσε στα κτυπήματα και τις βρισιές του όχλου. Μετά τη δοκιμασία αυτή, όμως, ο άγιος διατράνωσε με μεγαλύτερο σθένος ακόμη την πίστη του. Τον τέντωσαν κατόπιν στο τιμωρητικό ξύλο για να του ξεσχίσουν τις σάρκες, και εκεί εμφανίσθηκε ο Κύριος κρατώντας στο χέρι το Σταυρό και του υποσχέθηκε αμάραντο στέφανο. Την επόμενη νύκτα, καθώς φάνηκαν στο κελλί του τρεις άγγελοι, οι φύλακές του, Αλέξανδρος, Λογγίνος και Φηλικιανός, έκθαμβοι από το λαμπρό αυτό θέαμα μεταστράφηκαν. Έλαβαν το άγιο Βάπτισμα και τελειώθηκαν μαρτυρικώς πριν τον δάσκαλό τους.

Αυτοκράτορας Μαξιμιανός

Τρεις ήμερες αργότερα, ο άγιος Βίκτωρ  παρουσιάσθηκε ξανά στο δικαστήριο και ανέτρεψε με μια κλωτσιά ένα άγαλμα του Δία που ο τύραννος ήθελε να τον αναγκάσει να λατρέψει. Έξαλλος ο Μαξιμιανος διέταξε να του κόψουν το πόδι, κατόπιν δε να τον ρίξουν στις μυλόπετρες για να αλεσθεί ως σίτος Χριστού. Το όργανο όμως του θανάτου έσπασε και χρειάσθηκε να αποτελειώσουν τον στρατιώτη του Χριστού αποκεφαλίζοντάς τον. Όταν τον κτύπησε το ξίφος, ακούστηκε μία ουράνια φωνή: «Βίκτωρ, νενίκηκας!». Τα σώματα των αγίων μαρτύρων, που ρίφθηκαν στη θάλασσα, ανευρέθηκαν από χριστιανούς και ενταφιάσθηκαν σε κρύπτη λαξεμένη στην πέτρα. Στα μεταγενέστερα χρόνια, τα πολλά θαύματα που επιτελέστηκαν από τον άγιο Βίκτωρα συνετέλεσαν ώστε να τιμάται ως πολιούχος της Μασσαλίας.

«Νέος συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας»-Ιούλιος, Εκδ. Ίνδικτος.