Ας πούμε ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Εκείνοι που είναι πάντα και παντού στην ώρα τους, κι αυτοί που ό,τι και να κάνουν φτάνουν πάντα αργοπορημένοι, κι έχουν να αντιμετωπίσουν τα μούτρα των φίλων τους –ή χειρότερα, αν πρόκειται για πιο σοβαρά, επαγγελματικά ο μη γένοιτο, ραντεβού. Αν ανήκεις σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία, έχουμε μερικές συμβουλές που μπορούν να σε βοηθήσουν. Εμπιστεύσου μας, τις έγραψε άνθρωπος που ανήκει σε μια τρίτη, σπανιότερη κατηγορία: Εκείνη των ανθρώπων που φτάνουν πάντα πριν την ώρα τους.
Δες το απαισιόδοξα. Θυμήσου την τελευταία φορά που ξεκίνησες να πας κάπου κι έπεσες πάνω σε δυο πορείες, ένα τρακάρισμα στην Κηφισίας και την επίσκεψη του Κινέζου προέδρου στο Μέγαρο Μαξίμου. Πόσο χρόνο θα χρειαζόσουν για να φτάσεις εκεί που πας τώρα αν γινόταν το ίδιο; Τρεις ώρες; Τρεις ώρες πριν ξεκίνα. Ναι εντάξει, υπερβάλλουμε, αλλά γενικώς είναι καλή ιδέα να υπολογίζεις τον χρόνο σου αν όχι με το χειρότερο δυνατό, τουλάχιστον με ένα μετρίως κακό σενάριο, και όχι με το αισιόδοξο που λέει πως θα βρεις άδειους δρόμους στο διάβα σου ή/και μηδενικούς χρόνους αναμονής στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
…Και ακόμα λίγο πιο απαισιόδοξα: Ξέρεις τι είναι χειρότερο από το να παγιδευτείς σε τρίωρο μποτιλιάρισμα; Να θυμώσουν οι φίλοι σου τόσο πολύ που τους στήνεις για 785η φορά στη ζωή τους, που να μείνεις χωρίς φίλους (φαντάσου ότι το γράφουμε με κεφαλαία αυτό). Είναι κάπως ακραίο σενάριο; Είναι. Αν όμως το φοβάσαι, αποκλείεται να ξαναργήσεις ποτέ πουθενά. Στο κάτω κάτω, και ανεξαρτήτως συνεπειών, ποιος θέλει να στεναχωρεί ανθρώπους που αγαπάει, αφήνοντάς τους να πιστεύουν πως δεν ενδιαφέρεται αρκετά γι’ αυτούς; (Γιατί να ξέρεις, έτσι το παίρνουμε όλοι εμείς οι ψυχαναγκαστικά συνεπείς κάθε φορά που αργείς).
Μην κλείνεις ραντεβού χωρίς να θέλεις. Έχεις δει αυτό το meme που λέει «σόρι που άργησα, δεν ήθελα να έρθω»; Μην είσαι αυτό. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη σπαταλάς σε κανονίσματα που δεν σε πολυψήνουν, αφήνοντας ανθρώπους που θέλουν να σε δουν (ενώ εσύ δεν θέλεις) να ξεροσταλιάζουν περιμένοντάς σε. Έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις με τον χρόνο σου –κι αυτοί με το δικό τους.
Πες ψέματα στον εαυτό σου για την ώρα του ραντεβού. Αν είσαι από εκείνους που αργούν από μισάωρο και πάνω, πιθανότατα οι φίλοι σου ήδη σου λένε ψέματα για την ώρα του ραντεβού: «θα βρεθούμε στις 6» όταν σκοπεύουν να βρεθούν στις 6.30, και υπολογίζουν πως θα έρθεις κατά τις 7. Όταν κανονίζεις με κάποιον χωρίς αυτό το επίπεδο οικειότητας, θεώρησε εσύ ότι έχετε συμφωνήσει μισή ώρα νωρίτερα, και βάλε στόχο να είσαι εκεί τότε. Το αποτέλεσμα πιθανότατα θα είναι να εμφανιστείς ακριβώς την ώρα που όντως συμφωνήσατε.
Πάρε μαζί σου ένα βιβλίο. Ξέρουμε τι σε αγχώνει στο παραπάνω σενάριο. «Κι αν φτάσω νωρίτερα, και αναγκαστώ να περιμένω κοιτώντας το κενό και θρηνώντας τον νεκρό χρόνο που δεν εκμεταλλεύτηκα σωστά;». Πάρε μαζί σου ένα βιβλίο, που θα γεμίσει τον «νεκρό» χρόνο στην απίθανη περίπτωση που φτάσεις όντως πριν την ώρα σου.
Μετακόμισε σε άλλη χώρα. Είναι λίγες οι κουλτούρες που ανέχονται (ενίοτε και αντιλαμβάνονται ως κανόνα) την συστηματική αργοπορία, και όλες βρίσκονται εδώ γύρω μας –κατά κύριο λόγο στα ανατολικά μας. Σε μια κοινωνία που όλοι είναι πάντα στην ώρα τους, στην αρχή θα μείνεις όντως χωρίς φίλους, και μετά θα προσαρμοστείς.
Ηρώ Κουνάδη